فناوری بلاک چین ستون فقرات ارزهای رمزنگاری شده یا رمزارزها است و برای ایمن نگه داشتن داده‌ها از رمزنگاری (Cryptography) استفاده می‌کند. در این مقاله از فکت کوینز  به بررسی فناوری رمزنگاری در ارزهای دیجیتال و بلاکچین خواهیم پرداخت.

عملکرد و امنیت ارزهای فیات

قبل از اینکه ببینیم رمزنگاری چیست، بیایید ابتدا برخی از ارزهای دولتی مورد استفاده در سراسر جهان را بررسی کنیم. این ارزها به عنوان ارزهای فیات نیز شناخته می شوند. در تصویر زیر برخی از کشورها و ارزهای رایج آنها مشخص شده است.

- Advertisement -

برخی از مشخصات ارزهای فیات به شرح زیر است:

• متعلق به دولت‌های کشورها هستند
• به طور متمرکز از طریق بانک ها یا اشخاص حقوقی کنترل می‌شوند
• تورمی هستند، به این معنی که ارزش آن‌ها کاهش می‌یابد
• از ویژگی‌های امنیتی مختلفی برای جلوگیری از جعل و تقلب برخوردار هستند، اما جعل آنها غیرممکن نیست

در تصویر دو علامت یا watermark پیدا خواهید کرد. همچنین شاهد حروف ریز و علائمی برای شناسایی پول واقعی هستید. بیشتر اوقات، از جوهر فلورسنت بر روی اسکناس‌ها برای تشخیص اسکناس‌های جعلی استفاده می‌شود.

رمزنگاری چیست (Cryptography)

رمزنگاری امنیت تراکنش‌ها و طرفین معامله، عدم وابستگی به سازمان مرکزی و محافظت در برابر مسایلی چون دوبار خرج کردن یک ارز دیجیتال (Double Spending)  را تضمین می‌کند. فناوری کریپتوگرافی برای چندین منظور استفاده می شود. برای اطمینان از امنیت و حریم خصوصی تراکنش‌های مختلفی که در شبکه انجام می‌شود، برای کنترل تولید واحدهای جدید ارزی و برای تأیید انتقال دارایی‌ها و ارزهای دیجیتال.

بیایید با معامله‌ای در دنیای واقعی مانند امضای چک بانکی شروع کنیم. امضای قابل اعتماد و ایمن مستلزم داشتن ویژگی‌های زیر است:

• توسط دیگران باید تأیید شود که در واقع امضای شما است.
• باید غیر قابل جعل باشد به طوری که هیچ کس دیگری نتواند امضای شما را جعل کند.
• باید بعداً از هرگونه انكار امضاكننده در امان بماند. یعنی نمی توانید از تعهدی كه امضا كردید صرف نظر كنید.

رمزارزها با استفاده از تکنیک‌های کریپتوگرافی و کلیدهای رمزگذاری مفهوم امضاهای دنیای واقعی را تقلید می‌کنند. رمزنگاری‌ها از کدهای ریاضی پیشرفته برای ذخیره و انتقال مقادیر داده‌ها در یک قالب امن استفاده کرده و اطمینان حاصل می‌کند فقط دو طرف تراکنش می‌توانند آن را دریافت کرده، بخوانند و پردازش کنند تا از صحت تراکنش  اطمینان حاصل شود.

رمزنگاری چگونه کار می‌کند؟

سیگنال های رادیویی رادیوی ماشین خود را در نظر بگیرید. امواج رادیویی عمومی است و برای همه آزاد است. در مقابل، به ارتباطات بین سربازان نظامی، فکر کنید. این ارتباط ایمن و رمزگذاری شده است. به جای اینکه برای همه دنیا باز باشد، فقط توسط نیروهای نظامی قابل دریافت است. کریپتوگرافی نیز به روشی مشابه کار می کند.

در ساده ترین تعریف، رمزنگاری یک روش برای ارسال پیام‌های امن بین دو یا چند شرکت کننده است. فرستنده با استفاده از یک نوع کلید و الگوریتم، یک پیام را رمزگذاری می‌کند. او پیام رمزگذاری شده را به گیرنده می فرستد و گیرنده آن را رمزگشایی می‌کند و پیام اصلی را  آزاد می‌کند.

کلیدهای رمزگذاری مهمترین جنبه کریپتوگرافی هستند. آنها  تراکنش را برای گیرنده غیر مجاز غیرقابل خوانش می‌کنند و فقط توسط گیرنده مورد نظر قابل خواندن و پردازش است. کلیدها اطلاعات را رمزگذاری یا مخفی می‌کنند.

بسیاری از رمزارزها، همچون بیت کوین، به طور کامل از ارسال پیام‌های رمزگذاری شده استفاده نمی‌کنند، زیرا بیشتر اطلاعاتی که مربوط به تراکنش‌های بیت کوین است، تا حد زیادی عمومی و باز هستند. با این حال، نسل جدیدی از رمزارزها مانند ZCash و Monero وجود دارد که از اشکال مختلف رمزگذاری استفاده می‌کنند تا اطلاعات تراکنش را در حین انتقال امن و کاملاً مخفی نگه دارد.

جمع بندی

رمزنگاری یک روش برای ارسال پیام های امن بین دو یا چند نفر یا دستگاه است. روش های کریپتوگرافی از کدهای ریاضی پیشرفته برای ذخیره و انتقال مقادیر داده ها در یک قالب امن استفاده می کنند که اطمینان حاصل می کند فقط کسانی که داده ها یا معاملات برای آنها در نظر گرفته شده است می توانند آن را دریافت کرده ، بخوانند و پردازش کنند. ارزهای رمزپایه با استفاده از تکنیک های رمزنگاری و کلیدهای رمزگذاری مفهوم امضاهای دنیای واقعی را تقلید می کنند.