بلاک چین چیست؟

برای تعريف بلاک چین (blockchain) باید دو رویکرد را درنظر بگیریم:

1. بلاک چین به عنوان یک روش برای ذخیره داده ها
2. بلاک چین پروتکلی برای انتقال اطلاعات یا دارایی ها

بلاک چین روشی برای ذخیره داده

در گذشته داده ها به صورت لیست یا فهرستی در فایل ذخیره می شد. اما این روش معایبی ازجمله مدیریت دشوار در جستجو و بازیابی اطلاعات داشت. پس از آن ساختارهای جدول به وجود آمد که دیتابیس هایی که بر این اساس کار می کنند بسیار قدرتمند هستند و می توانند داده ها را مدیریت می کند.

در حال حاضر هنوز هم از این ساختار داده استفاده می شود. اما معمولاً توسط یک نهاد مرکزی اداره می شوند، بانک و شبکه های اجتماعی مورد علاقه شما همگی از پایگاه داده برای ذخیره داده های شما استفاده می کنند. این نهادها تصمیم می گیرد چه کسی می تواند داده ها را به پایگاه داده اضافه کند و چه کسی می تواند به آن دسترسی پیدا کند ، اما همچنان قدرت تغییر یا حذف داده را دارد. می توانید پروفایل شبکه های اجتماعی خود را ویرایش کنید.

دوستان شما می توانند این اطلاعات را ببینند، اما اگر شما شرایط توافق نامه سایت را نقض کنید، آنها می توانند پست شما را حذف کنند. و اما بلاک چین یک ساختار جدید داده برای ذخیره سازی ارائه می کند به این صورت که داده ها در بلاکهایی ذخیره شده و به صورت زنجیره ای به هم متصل هستند. بلاک چین در یک شبکه نظیر به نظیر کار می کند.

خصوصیات بلاک چین به عنوان یک شبکه نظیر به نظیر

در یک شبکه نظیر به نظیر، کاربران برای دسترسی به سرویس به سرور مرکزی متصل نمی شوند، بلکه به نودهای دیگر متصل می شوند. همه نودها خدمات را به یکدیگر ارائه می دهند. نودها بلاک چین را مدیریت می کنند. این نودها یکدیگر را نمی شناسند و به همدیگر اعتماد ندارند.

خوبی این است که آنها نیازی به این اعتماد ندارند. بسیاری از نودها یک نسخه از داده ها را نگه می دارند و هیچ یک از نودها قدرت تغییر یا سانسور داده ها را ندارد. نودها (یا گره ها از نظر فنی) به طور مداوم با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند تا یکدیگر را در جریان رویدادهای جدید قرار دهند. بیشتر رویدادهای موجود در بلاکچین معمولاً تراکنش ها هستند.

هیچ نهاد متمرکز ، مانند بانک ، مسئول پذیرش و پردازش تراکنش های جدید نیست.

بلاک چین پروتکلی برای انتقال اطلاعات یا دارایی ها

پروتکل به معنی استانداردها و قوانین است.وقتی افراد زیادی می خواهند با هم همکاری کنند ، همیشه مجموعه ای از استانداردها، لازم است. تا دقیقاً نحوه همکاری هر فرد مشخص شود.برای درک بهتر پروتکل، این مفهوم را در اینترنت و ایمیل بررسی می کنیم.

اینترنت پروتكلی برای انتقال اطلاعات دارد. پروتکل اینترنت (TCP/IP) استانداردهایی را برای نحوه تقسیم و انتقال داده ها از سرور به رایانه شما تعریف می کند.

نامه الکترونیکی یا ایمیل هم یک «پروتکل» برای انتقال نامه های شما دارد که باید دقیقا مشخص شود آدرس مقصد و قالب نامه چگونه باشد تا نامه بتواند به کشورهای مختلف بدون مشکل انتقال یابد.

در بلاک چین هم برای انتقال اطلاعات مثلا انتقال پول باید از استاندارد یا پروتکل خاصی استفاده شود. سیستم های غیرمتمرکز پول شما را به گیرنده منتقل می کند. این پروتکل شما را ملزم می کند هزینه معامله کمی (مشابه تمبر) اضافه کرده، و اطلاعات لازم را به صورت استاندارد ارائه کنید. آدرس گیرنده ، مبلغ انتقال و امضای شما.

خوشبختانه شما نیازی به دانستن این قوانین ندارید .کیف پول دریافت و ارسال معاملات را آسان می کند. آنها همچنین برای شما امضا ایجاد می کنند ، بدون اینکه حتی متوجه شوید.

آدرسهای موجود در بلاکچین با آدرس هایی که شما به آنها عادت کرده اید کمی متفاوت هستند. آنها به این شکل هستند: znWPHuCGsgnJ5nsdu9AJdDcxDPWdrESoMNT. امضاها نیز با آنچه می دانید متفاوت است.

اصطلاح «بلاک چین» از کجا آمده است؟

بلاکچین از دو کلمه زنجیر و بلوک تشکیل شده است. زنجیره بلوکی داده ها را در یک دفتر بزرگ به صورت پیوسته نگه نمی دارد. بلکه داده ها را به بلوک جدا می کند. سپس این بلوک ها مانند صفحات جداگانه کتاب به هم متصل می شوند. هر صفحه به صفحه قبلی خود اشاره دارد. بدین ترتیب اصطلاح بلاک چین بوجود آمد. ماینرها دفتردار یک بلاک چین هستند

کلام آخر

بلاک چین یک تکنولوژی مدرن است که شرایطی برای درج دیتا به شکل همیشگی و بدون تغییر را ایجاد می‌کند. این تکنولوژی در واقع شکلی از پایگاه اطلاعات است که روی یک یا چند سرور منحصر به فرد قرار نگرفته، بلکه روی تمام رایانه هایی که به شبکه متصل می‌شوند، منتشر شده است.

به علت سود بردن از کریپتوگرافی و مستند ساختن آن در همه رایانه های نتورک، سوابق ضبط شده، امکان هک یا حذف ندارند. بیت کوین نخستین شیوه به کار گیری این تکنولوژی بود اما از این فناوری برای هر سیستمی که نیاز باشد در آن الزام اعتماد به میانجب ها و افراد شخص ثالث کم شود، می‌توان استفاده کرد.

بلاک چین چیست ؛ با بلاک‌ چین و فناوری‌های روز دنیا آشنا شوید

بلاک چین چیست و چه می‌کند؟ چیزی درباره‌اش شنیده‌اید؟ اگر بخواهیم به‌سادگی از این اصطلاح و فناوری تازه صحبت کنیم، باید بگوییم که این شبکه بستری نامتمرکز و بدون مدیر و ناظر است که به کاربران کمک می‌کند، داده‌ها و دارایی‌های دیجیتالی‌شان را در دفتری توزیع‌شده و عمومی ثبت کنند. داده‌های موجود در بلاک‌ چین غیرقابل‌‌تغییر هستند یعنی خبری از دست‌کاری و کلاه‌برداری در آن نیست و همین باعث می‌شود که کاربرد خوبی برای صنایعی مانند صنایع پرداخت‌های مالی، سیستم سلامت و شبکه‌های اطلاعات امنیتی داشته باشد. در ادامه از همه‌چیز درباره بلاک‌ چین در فکت کوینز باخبر خواهید شد.

در بلاکچین، دفتر کل دیجیتال به‌صورت یک «زنجیره» توصیف می‌شود که از چند «بلوک» یا «بلاک» انفرادی تشکیل شده است. زمانی که داده یا اطلاعات جدیدی به شبکه افزوده می‌شود، «بلوک» جدیدی ایجاد شده و به «زنجیره» اضافه می‌شود. این تمام گره‌هایی را شامل می‌شود که به منظور یکسان باقی ماندن، نسخۀ دفتر کل بلاک چین خود را به‌روز می‌کنند.

بلاک‌ چین که گاهی با عنوان فناوری دفترکل توزیع‌شده (DLT: Distributed Ledger Technology) از آن یاد می‌شود، از الگوریتم‌های رمزگذاری شبکه‌ای مانند تابع هش رمزی (Cryptographic hash function) و سیستمی غیرمتمرکز استفاده می‌کند. همین‌ها باعث می‌شود که امکان تغییر در داده‌های موجود در بلاک‌ چین وجود نداشته باشد و از سوی دیگر همه‌چیز در بستر آن واضح و مشخص پیش برود.

تابع هش رمزی الگوریتمی برای رمزگذاری داده‌ها در بستر یک شبکه است و غیرمتمرکزبودن هم به معنای آن است که هیچ ناظر و مدیری برای کنترل بلاک‌ چین وجود ندارد و هر آنچه در آن اتفاق می‌افتد، حاصل تأیید و فعالیت‌های کاربرانی است که همگی به داده‌های شبکه بلاک‌ چین به‌طور یکسان دسترسی دارند.

اگر بخواهیم با مثالی ملموس بهتر بفهمیم که سازوکار بلاک چین چیست و چطور کار می‌کند، خوب است که از گوگل‌داک به‌عنوان مثال کمک بگیریم. البته منظورمان این نیست که گوگل داک بر بستر بلاک‌ چین فعالیت می‌کند اما برای درک بهتر ساختار آن، می‌خواهیم از مثال گوگل‌داک استفاده کنیم.

در گوگل داک، زمانی که یک سند تنظیم می‌کنیم و آن را با گروهی از افراد به اشتراک می‌گذاریم، سند مذکور به‌جای انتقال به سیستمی دیگر یا کپی‌شدن در شبکه توزیع می‌شود. چنین چیزی زنجیره‌ای توزیع‌شده و نامتمرکز می‌سازد که به همه کاربران اجازه دسترسی هم‌زمان به داده‌ها را می‌دهد. همه کاربران از تغییرات سند باخبر می‌شوند و روندی شفاف در ارائه داده‌ها در جریان است.

البته بلاک چین ساختار بسیار پیچیده‌تری دارد که در ادامه درباره‌اش بیشتر خواهیم گفت.

بلاک چین عمومی در برابر بلاک چین خصوصی

تا اینجای مقالۀ بلاک چین چیست اطلاعات خوبی در مورد آن به دست آورده‌اید. در این بخش انواع آن را معرفی کرده و توضیح می‌دهیم. بلاک چین دو نوع است:

• عمومی

• خصوصی

در بلاکچین عمومی هرکسی می‌تواند در فرآیند تولید بلاک مشارکت کند، یعنی می‌توانند داده‌های بلاکچین را بخوانند، بنویسند و حسابرسی کنند. از همه مهم‌تر، تغییر تراکنش‌های ثبت شده در بلاک چین عمومی کاری دشوار است، چون هیچ مرجع واحدی گره‌ها را کنترل نمی‌کند.

در این میان، بلاکچین خصوصی را یک سازمان یا گروه کنترل می‌کند. فقط این سازمان یا گروه می‌تواند تصمیم بگیرد که چه کسی به سیستم دعوت شود یا می‌تواند به عقب برگشته و بلاک چین را تغییر دهد. فرایند این بلاک چین خصو

طرز کار بلاک چین چیست و چه سازوکاری دارد؟

بلاک چین از سه مفهوم مهم ساخته شده است:

• بلوک‌ها (blocks)؛
• استخراج‌کنندگان یا ماینرها (miners)؛
• گره‌ها (nodes).

بلوک‌ها (blocks)

شبکه بلاک‌ چین از مجموعه‌ای از زنجیرها تشکیل می‌شود. هر زنجیره شامل تعدادی بلاک است و هر بلاک هم سه عنصر اصلی دارد:

1. داده‌هایی که در آن موجود هستند.
2. عددی ۳۲ بیتی به‌نام نانس (nonce) که به‌طور تصادفی با تشکیل هر بلاک تولید می‌شود.
3. هَش (hash) که عددی ۲۵۶ بیتی است که به نانس وصل و با تعداد زیادی صفر شروع می‌شود.

زمانی که نخستین بلوک در هر زنجیره تشکیل می‌شود، نانس هم هَش رمزگذاری‌شده را تولید می‌کند. داده درون بلوک ثبت می‌شود و برای همیشه با هش و نانس گره می‌خورد.

استخراج‌کنندگان یا ماینرها (miners)

ماینرها یا استخراج‌کنندگان بلوک‌های تازه‌ای را در زنجیره بلاک‌ چین به‌وجود می‌آورند. به فرایند ایجاد بلوک‌های تازه هم ماینینگ (mining) یا همان استخراج گفته می‌شود. در بلاک چین هر بلوک، هش و نانس مخصوص به خودش را داراست. اما ارجاعاتی به هش بلاک‌های قبلی زنجیره هم دارد. به همین خاطر است که استخراج‌کردن کار ساده‌ای نیست؛ به‌ویژه در زنجیره‌های بزرگ.

ماینرها از نرم‌افزارهایی خاص و ویژه برای حل مسائل محاسباتی و ریاضیاتی موجود در بلاک‌ چین استفاده می‌کنند. آن‌ها با حل مسائل به‌دنبال پیداکردن عدد نانسی هستند که یک هَش قابل‌قبول تولید می‌کند. از آنجایی که نانس فقط ۳۲ بیت است و هش، ۲۵۶ بیت، به‌طور تقریبی ۴ میلیارد ترکیب محتمل برای حل‌کردن مساله وجود خواهد داشت.

کسی که بتواند این مساله را قبل از همه حل کند، موفق به استخراج می‌شود. با پیداکردن هش و نانسی که متعلق به یکدیگرند، بلوکی تازه شکل می‌گیرد و به بلاک‌ چین اضافه می‌شود.در واقع، ماینرها با یافتن نانس طلایی معادله را حل می‌کنند. برای ایجاد تغییر در هر بلوک موجود در بلاک‌ چین، نه تنها باید بلوک موردنظر بلکه تمام بلاک‌های قبل از آن را هم تغییر بدهید. چنین چیزی بعید است. برای همین گفته می‌شود که شبکه بلاک چین شبکه‌ای امن است که کسی نمی‌تواند آن را دست‌کاری کند و تغییر بدهد.

بعد از اینکه یک بلاک به شکلی موفقیت‌آمیز استخراج می‌شود، تمام نودها یا گره‌های شبکه آن را تایید می‌کنند و به ماینر هم پاداشی داده می‌شود. اما نود یا گره چیست؟

گره‌ها (nodes)

یکی از مهم‌ترین مفاهیم موجود در بلاک چین چیست ؟ بله! نامتمرکزبودن. هیچ رایانه، دولت یا سازمانی نمی‌تواند صاحب زنجیره‌های بلاک‌ چین شود. در مقابل، این شبکه مانند دفترکل بزرگ و توزیع‌شده‌ای است که در آن، گره‌های مختلف به زنجیره متصل‌اند.

منظور از گره یا نود هم هر وسیله و ابزار الکترونیکی است که نسخه‌ای از کپی بلاکچین را دارد و به پیشرفت شبکه کمک می‌کند. هر تغییری که در بلاک‌ چین صورت می‌گیرد، نسخه‌ای از آن که در اختیار گره‌ها وجود دارد هم به‌روزرسانی می‌شود. هر کاربر حاضر در شبکه دارای یک شماره شناسایی الفبایی است که تراکنش‌هایش در بستر بلاک‌ چین را نشان می‌دهد.

کاربرد شبکه بلاک چین

کاربردهای مختلفی برای شبکه بلاک‌ چین وجود دارد که در ادامه با آن‌ها آشنا می‌شوید.

بستری برای تبادلات رمزارزی

مهم‌ترین و شناخته‌شده‌ترین کاربرد بلاک‌ چین در زمینه رمزارزهاست. رمزارزها همان ارزهای دیجیتالی مانند بیت‌کوین و اتریوم هستند که حکم پول دنیای مدرن را دارند. درست مانند پول‌های معمولی، می‌توان با رمزارزها خریدوفروش کرد اما برخلاف پول‌های کلاسیک و سنتی، رمزارزها از بلاک‌ چین برای تبادلات و تراکنش‌ها استفاده می‌کنند.

در نتیجه، هر تراکنشی که با رمزارزهایی مانند بیت‌کوین، دوج‌کوین و… انجام شود، در بستر بلاک‌ چین یا شبکه‌هایی مشابه آن صورت می‌گیرد و همه‌چیز بدون کم‌وکاست، باجزئیات و بدون امکان دست‌کاری و تغییر به ثبت می‌رسد. رمزارزها به پشتوانه شبکه بلاک‌ چین امکانات زیر را در اختیارمان می‌گذارند:

• با رمزارزها می‌توان خریدوفروش کرد.
• با رمزارزها می‌توان سرمایه‌گذاری کرد.

البته استفاده از رمزارزها در بستر شبکه بلاک چین همراه با مشکلاتی هم هست. برای نمونه، همین‌که دولت‌ها هنوز به قوانینی مشخص درباره آن‌ها نرسیده‌اند، کارکردن با رمزارزها را بی‌حدومرز می‌کند. بی‌محدودیت‌بودن خوب است اما نبود نظارت و قانون در این حوزه می‌تواند سردرگمی‌هایی هم به بار بیاورد.

فراتر از بلاک‌ چین بیت‌کوین: بلاک‌ چین اتریوم

در ابتدا، سیستم بلاک‌ چین به‌عنوان بستری برای تبادلات رمزارز معروف یعنی بیت‌کوین معروف شده بود و کاربرد داشت اما امنیت، وضوح عملکرد و سادگی دسترسی به آن از جمله دلایلی بود که باعث شد به حیطه کاربردهای دیگر هم وارد شود. برای همین هم شبکه بلاک‌ چین اتریوم در راستای توسعه بلاک‌ چین به‌وجود آمد.

در اواخر سال ۲۰۱۳، فردی روسی به نام ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin) مقاله‌ای درخصوص پلت‌فرمی منتشر کرد که ترکیبی بود از کاربردهای مختلف بلاک‌ چین سنتی با تفاوت‌هایی تازه: امکان اجرای کدهای رایانه‌ای تحت شبکه بلاک‌ چین.

بلاک‌ چین اتریوم به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد که برنامه‌های پیچیده‌ای تولید کنند و با این برنامه‌ها در بستر بلاک‌ چین اتریوم تبادلات ارتباطی مختلف داشته باشند.

توکن‌ها

برنامه‌نویسان اتریوم می‌توانند توکن‌ (token) طراحی کنند که نماینده هر نوع دارایی دیجیتالی هستند. با تعدادی دستورالعمل برنامه‌نویسی امکان تعریف و کاربردی‌کردن دارایی‌های دیجیتالی مختلف در بستر بلاک‌ چین اتریوم وجود دارد.

این توکن‌ها می‌توانند هر نوعی از دارایی‌های دیجیتالی باشند؛ برای مثال بلیت کنسرت، فایل‌های موسیقی، قراردادهای کاری و حتی سابقه و پرونده بیماران. با پیشرفت فناوری، به کاربردهای بلاک‌ چین هم به عنوان شبکه‌ای امن برای تبادل انواع اطلاعات اضافه می‌شود.

بانکداری

به‌جای استفاده از بانک‌ها برای تبادلات مختلف مالی، امکان استفاده از بلاک‌ چین برای تراکنش‌ها وجود خواهد داشت. این بستر امن‌وامان است و سرعتش بسیار بیشتر از بانک‌های سنتی است.

انتقال دارایی‌ها

بلاک‌ چین می‌تواند به عنوان بستری برای ثبت و انتقال دارایی‌های مختلف باشد. برای مثال در بستر این شبکه می‌توان دارایی‌هایی مانند ویدئوهای دیجیتالی را ثبت‌ کرد. دارایی‌های فیزیکی و واقعی هم می‌توانند در بلاک‌ چین ثبت شود.

امکان معامله دارایی‌های فیزیکی مانند خودرو هم در این پلت‌فرم وجود دارد. برای مثال، دو نفر توافق می‌کنند که خودرویی را معامله کنند. یکی در سیستم داشتن پول کافی برای خرید را و دیگری مالکیت خودرو را به ثبت می‌رساند. سپس فروشنده وسیله را به خریداری می‌فروشد و معامله را در همین بستر ثبت می‌کنند.

قراردادهای هوشمند

قراردادهای هوشمند (Smart Contracts) هم یکی دیگر از کاربردهای بلاکچین هستند. این قراردادها به‌طور خودکار پس از به‌تأییدرسیدن شرایطی تصویب می‌شوند که طرفین یک قرارداد روی بلاک‌ چین تعریف کرده‌اند.

برای نمونه، یک خریدار و فروشنده ویژگی‌هایی را برای معامله‌شان روی بلاک‌ چین تعریف می‌کنند و اگر این ویژگی‌ها در شبکه به‌درستی محقق شد و قوانینی که تعریف کرده‌اند، جامه عمل پوشید، قرارداد به‌طور خودکار در شبکه به تایید می‌رسد.

نظارت زنجیره تأمین

برنامه‌نویسان اتریوم می‌توانند توکن‌هایی (token) طراحی کنند که نماینده هر نوع دارایی دیجیتالی هستند. با تعدادی دستورالعمل برنامه‌نویسی امکان تعریف و کاربردی‌کردن دارایی‌های دیجیتالی مختلف در بستر بلاک‌ چین اتریوم وجود دارد.

این توکن‌ها می‌توانند هر نوعی از دارایی‌های دیجیتالی باشند؛ برای مثال بلیت کنسرت، فایل‌های موسیقی، قراردادهای کاری و حتی سابقه و پرونده بیماران. با پیشرفت فناوری، به کاربردهای بلاکچین هم به عنوان شبکه‌ای امن برای تبادل انواع اطلاعات اضافه می‌شود.

رأی‌گیری

کارشناسان در حال بررسی راه‌هایی برای استفاده از بلاک چین برای جلوگیری از تقلب در رأی‌گیری هستند. از نظر تئوری، رأی‌گیری به افراد امکان می‌دهد رأی خود را ارسال کنند، طوری که قابل دست‌کاری نباشند و نیز نیاز به جمع‌آوری دستی و تأیید برگه‌های رأی کاغذی را از بین می‌بر

تاریخچه بلاک چین چیست و به کجا می‌رسد؟

درست است که بلاک‌ چین فناوری نو و تازه‌ای به حساب می‌آید اما تاریخچه‌اش تا همین‌جا هم پرفراز و نشیب‌و‌جالب است. اجازه بدهید که با هم مروری بر روند رشد این شبکه داشته باشیم:

سال ۲۰۰۸ میلادی

• ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) که فرد یا گروهی ناشناس بود اقدام به عرضه و معرفی بیت‌ کوین در بستر بلاک‌ چین می‌کند.

سال ۲۰۰۹ میلادی

• نخستین تراکنش و تبادل بیت‌کوینی بین یک کارشناس و متخصص حوزه رایانه (هال فینی) و ساتوشی ناکاموتوی ناشناس صورت گرفت.

سال ۲۰۱۰ میلادی

• برنامه‌نویسی آمریکایی به نام لاسلو هانیسز (Laszlo Hanycez) نخستین خرید بیت‌کوینی را در دنیا انجام می‌دهد و با آن پیتزا می‌خرد. جالب نیست؟ در آن زمان، لاسلو ۱۰هزار بیت‌کوین را که معادل ۶۰دلار ارزش داشت به ازای دو عدد پیتزا می‌پردازد.

سال ۲۰۱۱ میلادی

• ارزش هر بیت‌کوین بازای یک دلار آمریکا می‌رسد. برخی از سازمان‌های معروف مانند ویکی‌لیکز (Wikileaks) هم بیت‌کوین را می‌پذیرند و از آن در راستای اهداف خیریه بهره می‌برند.

سال ۲۰۱۲ میلادی

• پای بیت‌کوین و بلاک‌ چین به رسانه‌های عمومی‌تر باز می‌شود و از سوی مردم معمولی شناخته‌تر می‌شوند. مجله‌ای با عنوان «مجله بیت‌کوین» هم از سوی ویتالیک بوترین منتشر می‌شود.

سال ۲۰۱۳ میلادی

• ارزش بازار بیت‌کوین در این سال از یک میلیارد دلار هم بیشتر شد. برای نخستین‌بار، ارزش بیت‌کوین به ۱۰۰دلار رسید. ضمن اینکه بوترین در مقاله‌ای که برای عموم منتشر کرد، درباره کاربردهای مختلف بلاک‌ چین توضیح داد.

سال ۲۰۱۴ میلادی

• برخی از شرکت‌ها مانند هتل دی لاس‌وگاس شروع به استفاده از بیت‌کوین به عنوان روشی برای پرداخت کردند.

سال ۲۰۱۵ میلادی

• شمار تاجرانی که از بیت‌کوین استفاده می‌کردند و آن را قبول داشتند از ۱۰۰هزار نفر گذشت.

سال ۲۰۱۶ میلادی

• دولت ژاپن رمزارزها و نظام بلاکچین را تأیید و قانونی اعلام کرد.

سال ۲۰۱۷ میلادی

• بیت‌کوین برای نخستین‌بار به ارزش هزار دلار رسید. دوبی هم اعلام کرد که از فناوری بلاکچین به‌طور گسترده استفاده خواهد کرد.

سال ۲۰۱۸ میلادی

• فیس‌بوک شروع به راه‌اندازی گروهی در بلاکچین کرد و می‌خواست رمزارز مخصوص به خودش را روانه بازار کند. شرکت آی.بی‌.ام (IBM) هم پلت‌فرمی بانکی مبتنی بر بلاک‌ چین با مشارکت بانک‌های معروفی مانند بانک بارکلیز راه‌اندازی کرد.

سال ۲۰۱۹ میلادی

• جک دورسی خالق توئیتر و مدیرعامل شرکت توئیتر و اسکوئر (Twitter & Square) اعلام کرد که این شرکت خواهان استخدام مهندسانی برای توسعه برنامه‌های مبتنی بر استفاده از شبکه بلاک‌ چین است.

سال ۲۰۲۰ میلادی

• تا پایان سال ۲۰۲۰ میلادی، ارزش بیت‌کوین به ۳۰هزار دلار رسید. شرکت معروف پی‌پل (PayPal) اعلام کرد که به کاربرانش اجازه استفاده از رمزارزها برای خریدوفروش را می‌دهد.

مزایای بلاک‌ چین چیست ؟

همان‌طور که تا اینجا دستگیرتان شد، مزایای بلاک‌ چین بسیار زیاد است. در ادامه می‌خواهیم تعدادی از این مزایا را برایتان شرح بدهیم.

بالاتربودن صحت انتقال‌ اطلاعات در بلاک چین

نودها یا همان گره‌های حاضر در شبکه بلاکچین بر تغییرات و رخدادهای آن نظارت دارند. بنابراین، حتی اگر یکی از کاربران یا گره‌ها هم در ثبت داده‌ها اشکال و ایراد داشته باشد، گره‌های دیگر برای اصلاحش حاضرند. پس صحت اطلاعات حاضر در این شبکه بالاست.

از بین‌رفتن نیاز به واسطه‌ها

در بلاکچین امکان تبادلات اطلاعات به شکل‌های مالی و… وجود دارد. در نتیجه، نیاز به واسطه‌هایی مانند بانک یا موسسات مالی از بین می‌رود. از بین‌رفتن واسطه‌ها، سرعت ارتباطات را زیاد و هزینه واسطه‌ها را کم می‌کند.

افزایش امنیت در بلاک چین

شبکه غیرمتمرکزی مانند بلاک‌ چین با تایید و حضور کاربران مختلف و نظارت آن‌ها بر هر تراکنش و عملیاتی در بسترش پیش می‌رود. در نتیجه، امکان تقلب و کلاه‌برداری یا دست‌کاری اطلاعات در آن وجود ندارد. پس امنیت چنین شبکه‌ای بسیار بالاست.

معایب بلاک چین چیست ؟

هر فناوری تازه‌ای معایبی هم دارد که باید در کنار مزایایش به آن‌ها توجه کرد. در ادامه می‌خواهیم از معایب بلاک‌ چین هم برایتان بگوییم.

محدودیت‌های تراکنشی در هر ثانیه

از آنجایی که فعالیت‌ها در بلاک‌ چین با تأیید جمعی افراد حاضر در شبکه معنا پیدا می‌کند، تأییدیه کمی زمان‌بر می‌شود. برای مثال، بیت‌کوین می‌تواند ۴.۶ تراکنش را در هر ثانیه پردازش کند. افزایش تراکنش‌های موجود در شبکه هم باعث کندشدن بلاک‌ چین می‌شود.

مصرف بالای انرژی در بلاک‌ چین

برای عملیات مختلف در بلاک‌ چین نیاز به مصرف انرژی الکتریسیته زیادی است. مصرف بالای انرژی هم هزینه‌بر است و هم برای محیط‌زیست آلودگی‌هایی به‌همراه دارد.

خطر از دست‌رفتن دارایی‌ها

برخی از دارایی‌های دیجیتالی مانند رمزارزها در کیف پول بلاک‌ چین دارای کلیدهای رمزنگاری‌شده هستند. باید از این کلیدها به شدت مراقبت کنید. اگر این رمزها را گم کنید، دارایی‌هایتان به‌خطر می‌افتد و امکان دسترسی به آن‌ها هم از بین می‌رود.

ظرفیت بالقوه برای اعمال غیرقانونی

نامتمرکزبودن بلاک‌ چین باعث می‌شود که محرمانه‌بودن فعالیت‌ها در آن بالا برود. بنابراین، تاحدی فضا برای امور و اعمال غیرقانونی فراهم می‌شود.

راه‌وروش سرمایه‌گذاری در بلاک چین چیست ؟

شما نمی‌توانید در خود بلاکچین سرمایه‌گذاری خاصی داشته باشید. چرا؟ چون بلاک‌ چین سیستمی است برای ذخیره و پردازش عملیات و تراکنش‌های مختلف.

اما امکان سرمایه‌گذاری برای دارایی‌های دیجیتالی حاضر در این بستر وجود دارد و در ضمن می‌توانید در شرکت‌هایی که از سیستم شبکه بلاکچین بهره می‌برند هم سرمایه‌گذاری کنید.ساده‌ترین راه برای سرمایه‌گذاری در دنیای بلاک‌ چین، خریدوفروش رمزارزهاست. برای مثال، بیت‌کوین، اتریوم یا انواع آلت‌کوین‌ها را بخرید.

سوالات متداول