آیا دائو و صرافی غیرمتمرکز راهکاری برای چالش‌های وب 3 هستند؟

پس از شکل‌گیری دنیای کریپتو و ارزهای دیجیتال کاربران هر روز با مفاهیم جدیدتری روبرو شدند. وب 3 (Web 3) یکی از همین تکنولوژی‌های نوین است که شور و هیجان زیادی را بر بازار حاکم کرد، تا جایی که در چند سال اخیر توکن‌های وب 3 رشد زیادی کردند و ارزش بازار آنها بیش از 50 میلیارد دلار شد. اکوسیستم وب 3 با حذف موانع و واسطه‌ها، در هر زمان از تمام کاربران علاقه‌مند با آغوش باز استقبال می‌کند. اما برای استفاده از وب 3 یک چالش مهم وجود دارد و آن هم فقدان یک زیرساخت امور مالی غیرمتمرکز قوی برای انجام سفارش‌های بزرگ به روشی کاملا غیر متمرکز است. با فکت کوینز و ارتباط دائو و صرافی غیرمتمرکز در رفع چالش های وب 3 همراه باشید.   

به هر حال، یک موضوع مهم وجود دارد: در واقع؛ زیرساخت امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) آنقدر قوی نیست که بتواند سفارش‌های بزرگ را به روشی کاملا غیرمتمرکز انجام دهد و استفاده از مبادلات متمرکز قطعا با ماهیت غیرمتمرکز بودن این سازمان‌های خودگران یا دائو (DAO) در تضاد است. در ادامه به تشریح رابطه میان دائو (DAO) و صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX)، کاربرد و تاثیر حال و آینده دائو در صرافی‌های غیرمتمرکز تخصصی می‌پردازیم.

- Advertisement -

گرچه وب 3 (Web 3) توانست تریدرهای زیادی را با سطوح درآمدی مختلفی برساند اما تریدرهای بزرگ‌تر یا همان نهنگ‌ها نقش موثرتری در این بخش از بازار ارزهای دیجیتال داشتند. به طور سنتی، نهنگ‌ها به دو دسته تقسیم می‌شوند؛

• تریدرهای بزرگ (شخص)
  
• نهادها

اخیراً، دائو یا سازمان‌های خودگردان غیر متمرکز (DAO) به شکل جدیدی از نهنگ‌ها تبدیل شده‌اند. فعالیت دائوها کاملا دموکراتیک و آزادانه است و با هدف کسب درآمد فعال برای اعضای دائو، تریدهای بزرگی را انجام می‌دهند.

اما مسئله اصلی چیست؟ هیچ زیرساختی آنقدر قوی نیست که بتواند این سفارش‌های بزرگ را به روشی کاملا غیرمتمرکز انجام دهد. قطعا، زیرساخت‌های موجود می‌توانند از صرافی‌های متمرکز استفاده کنند و البته باید هزینه‌های گزاف مربوطه را بپردازند اما استفاده از پلتفرم‌های متمرکز در تضاد با ماهیت اصلی سازمان‌های خودگردان غیر متمرکز است.

دائوها (DAO) برای انجام معاملات بزرگ به روشی ایمن، مقرون به صرفه و غیرمتمرکز نیازمند صرافی‌های غیرمتمرکز سفارشی هستند. بنابراین، باید رابطه میان دائو و صرافی‌های غیرمتمرکز مشخص شود تا ببینیم یک صرافی غیرمتمرکز تخصصی چه فواید و اثراتی بر عملکرد حال و آینده دائوها دارد. و نهایتا اینکه رابطه دائو و صرافی غیرمتمرکز چیست.

مطلب مفید: چه ارز دیجیتالی بخریم؛ 10 ارز برتر Web3 برای سرمایه گذاری

بررسی عملکرد دائو (DAO)

سازمان خودگردان غیرمتمرکز صرفا یک مفهوم نظری نیست و به یک موضوع رایج تبدیل شده است. دائوها درست همانند سایر مباحث مربوط به فضای بلاکچین در حال رشد و تکامل هستند و کاربرد آنها از زمان شکل‌گیری مرتبا تکرار شده است. اولین دائو در آوریل 2016 و با نام The DAO و به عنوان کمپین جمع‌آوری سرمایه آغاز به کار کرد. این سازمان خودگردان غیر متمرکز به یکی از بزرگترین دائوهای تاریخ تبدیل شد و توانست سرمایه اتر (Ether) به ارزش بیش از 150 میلیون دلار به دست آورد.

از آن زمان تا الان دائوها در حوزه‌های مختلفی از نحوه عضویت و ساختار مدیریت گرفته تا ارزش آفرینی برای اعضا به کمل رسیده‌اند. در حالی که دائوهای اولیه صرفا منابعی برای جمع‌آوری سرمایه بودند اما به تدریج برخی سازمان‌های خودگردان یا خودشان پروژه‌ توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) را راه اندازی کردند یا به جریان سازهای اصلی این حوزه تبدیل شدند. رایج شدن کاربرد NFTها در تیم‌های ورزشی نمونه‌ای از همین اقدامات است. گروه‌های دیگری از دائوها نیز با اتکا به مدل‌های تجاری سنتی، بخشی از درآمد را در ازای نگهداری و هولد توکن‌های دائو به اعضا می‌دهند.

 Whale Trade یکی از روش‌های کمتر شناخته شده سازمان های خودگردان غیر متمرکز است. نهنگ‌ها، معامله‌گران بزرگ و قدرتمندی هستند که می‌توانند فقط با یک معامله بازار را تغییر دهند و نقش پررنگی در حرکت بازار داشته باشند. نهنگ‌های بازار ارزهای دیجیتال اغلب نهادها یا صندوق‌هایی هستند که مقادیر زیادی از رمزارزها را هولد کرده‌اند و همین امر موجب اثرگذاری آنها بر بازار می‌شود. نهنگ‌های ارزهای دیجیتال مشابه با نهنگ بازارهای سنتی اغلب با تریدرهای بزرگ یا همتایان تجاری معامله می‌کنند.

صرافی‌های غیر متمرکز یا دکس‌ها (DEX) یکی از ملزومات دائوها برای تکامل ترافیک ایجاد شده و جریان‌ دارایی هستند. دارایی‌ها باید به شیوه‌ای ایمن و خارج از نهادهای متمرکز نگهداری شوند و صرافی‌های غیرمتمرکز تنها راه حل این چالش‌های وب 3 به شمار می‌روند.

دائوها یا همان شکل جدید تریدرهای نهنگ برای تسهیل انجام سفارش‌های بزرگ به روشی ایمن و مقرون متکی به صرافی‌های غیرمتمرکز هستند. شاید تریدرهای بزرگ امورمالی غیر متمرکز (DeFi) تسلیم عوامل منفی از جمله؛ ضرر ناپایدار و کارمزدهای گزاف ‌شوند اما دائوها و همتایان تجاری بزرگ آنها از ابزارهای ارائه شده در صرافی‌های غیرمتمرکز سفارشی استفاده می‌کنند. به طور مثال، weighted average price ابزاری برای انجام معاملات بزرگ با تاثیر قیمت صفر است.

دائوهایی که به عنوان تریدرهای نهنگ فعالیت می‌کنند تاثیر قابل توجهی بر امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) دارند. به هر حال، ممکن است همه پتانسیل‌های دائو بدون استفاده از صرافی غیرمتمرکز محقق نشود و محدودیت‌های فعلی دیفای که نهنگ ها را تحت الشعاع قرار داده همچنان ادامه پیدا کند.

مطلب مفید: صرافی غیر متمرکز (DEX)؛ آینده صرافی های غیر متمرکز چیست؟

نهنگ‌های بازار ارز دیجیتال

گروه نهنگ‌ها شامل سرمایه‌گذاران فردی، سازمان‌ها یا حتی دائوها می‌شود. در حقیقت، دائوها به نقش اصلی گروه نهنگ‌ها تبدیل شده‌اند. به علاوه، دائوها نسبت به سرمایه‌گذاران فردی تامین بودجه بهتری دارند. آنها می‌توانند به راحتی منابع را جمع‌آوری کنند و از این منابع برای خرید در کف قیمت و نقطه ورود مناسب استفاده کنند. به این ترتیب، با افزایش قیمت سود قابل توجهی عاید آنها می‌شود.

دائوها عملکرد شفاف‌تری نسبت به سازمان‌های معامله‌گر سنتی دارند. آنها معمولا با انتشار عمومی استراتژی و نتایج تجاری خود موجب اعتماد سازی میان اعضا می‌شوند و فرصت تجربه آموزی از شکست و موفقیت را برای سایرین فراهم می‌کنند.  

• نخستین گام، ایجاد و توسعه یک قرارداد هوشمند است. از آنجا که سیستم حاکمیت ایجاد تغییرات آتی را از طریق آراء جامعه امکان پذیر می‌کند، توسعه دهندگان موظف به تشریح جزییات دقیق هستند.
  
• مرحله دوم برای تشکیل سازمان‌های دائو، مشخص کردن روش دریافت سرمایه و اعتبار بخشیدن به حاکمیت پروژه است. صدور اولیه و فروش توکن از جمله راه‌های افزایش سرمایه سازمان هستند و در اختیار داشتن این نوع توکن‌ها به معنای برخورداری از حق رای در حاکمیت پروژه است.
  
• پس از انجام مراحل ابتدایی، توسعه دهندگان باید دائو را روی بلاکچین مستقر و پیاده سازی کنند. در این مرحله، سازمان توسط همه اعضای جامعه کنترل می‌شود و خالق اصلی دائو یا همان توسعه دهنده دیگر نمی‌تواند نقشی در تصمیم‌گیری‌ها یا سایر موارد داشته باشد.

همه این عوامل باعث موفقیت دائوها شده است. گرچه این آغاز راه سازمان‌های خودگردان غیرمتمرکز است اما سوال اینجاست که چگونه این کار را انجام می‌دهند؟ راه حل ساده است، یک صرافی غیرمتمرکز به طور تخصصی برای دائو ساخته می‌شود تا بتواند معاملات بزرگ را به روشی ایمن، مقرون به صرفه و غیرمتمرکز انجام دهد.

تبدیل دائوها به نهنگ بازار ارزهای دیجیتال

سخن آخر: چالش های وب 3

از آنجا که ترید کریپتو و معاملات ارزهای دیجیتال در گذر زمان افزایش پیدا می‌کند، سرمایه‌گذاران خرد بیشتری جذب این فضا می‌شوند و تغییر روند فعالیت نهنگ‌ها از تریدرهای سنتی به سمت دائو اجتناب ناپذیر می‌شود. نهنگ‌ها به جای مواجهه با تریدرهای بزرگ بازار ترجیح می‌دهند خودشان به دائو تبدیل شوند تا از طریق آراء حاکمیتی از جانب خودشان ترید کنند. قطعا این تغییر و گذار بدون چالش و مشکل نخواهد بود. زیرا زیرساخت‌های فعلی چندان مناسب نیستند. شکوفایی دائو در وهله اول نیازمند رفع کمبودهای پلتفرم‌های دیفای است. پس در این حوزه های نو هم با چالش‌های وب 3 روبرو می شویم.

دائو، مزایای بسیاری برای سرمایه‌گذاران و به ویژه تریدرهای خردی دارد که ذاتا با سیستم‌های مالی متمرکز سنتی ناسازگاری دارند. این بی‌اعتمادی فقط در مواجهه با سازمان‌های بزرگ تقویت می‌شود. دائو با ترکیب سازمان‌های نهادی بزرگ و به صورت غیرمتمرکز، منابع اعضا را به صورت یکجا جمع می‌کند.

در حال حاضر، بزرگترین چالش دائوها، فقدان زیرساختی برای حمایت از رشد است. به طور مثال؛ ConstitutionDAO برای انجام پرداخت‌های مرتبط با بروکر Sotheby باید تمام پول‌ها را به یک حساب بانکی فردی متصل کند.

این محدودیت‌ها کار را برای دائو دشوار می‌کند و پلتفرم‌ها برای توسعه ابتدا باید نیازهای فضای دیفای و زیرساخت دائو را برطرف کنند. یک احتمال بالقوه وجود دارد و در صورتی که دائو راه خودش را پیدا کند می‌تواند به نقش اصلی در دنیای دیفای تبدیل شود. به این ترتیب، نقدینگی و سرمایه بیشتری وارد این فضا می‌شود.