عرضه اولیه عمومی (IPO) چیست؟

عرضه اولیه عمومی یا IPO به فرآیندی گفته می‌شود که در آن یک شرکت خصوصی، سهام خود را به مردم می‌فروشد و سهام شرکت به مالکیت عمومی در می‌آید. در مقاله قبلی در مورد عرضه اولیه سکه یا ICO صحبت شد، در این مقاله به بررسی عرضه اولیه عمومی (IPO) پرداخته و تفاوت آن با ICO را بیان می‌کنیم.

[irp posts=”9430″ name=”عرضه اولیه سکه (ICO) چیست؟”]

عرضه اولیه عمومی (IPO) چیست؟

عرضه اولیه (IPO) به روند عرضه سهام یک شرکت خصوصی به مردم اشاره دارد. انتشار سهام عمومی به شرکت امکان می‌دهد سرمایه مورد نیاز خود را از سرمایه‌گذاران عمومی جمع کند. انتقال از یک شرکت خصوصی به یک شرکت عمومی می‌تواند زمان مهمی برای سرمایه‌گذاران خصوصی برای دستیابی به سود کامل باشد.

مطلب مفید: عرضه اولیه سکه (ICO) چیست؟

تاریخچه عرضه اولیه عمومی

اصطلاح عرضه اولیه عمومی (IPO) برای ده‌ها سال در وال استریت و در میان سرمایه‌گذاران یک واژه سرگرم کننده بوده است. هلندی‌ها با ارائه سهام یک شرکت هلندی به عموم مردم، اولین IPO مدرن را ارائه کردند. از آن زمان، IPO به عنوان روشی برای شرکت‌ها جهت جذب سرمایه از سرمایه‌گذاران عمومی از طریق صدور مالکیت سهام عمومی استفاده می‌شود.

در طول سال‌ها، IPO ها با فراز و نشیب شناخته شده‌اند. بحران مالی 2008 منجر به افت شدید عرضه اولیه‌ها شد. پس از رکود اقتصادی و بحران مالی 2008، IPO متوقف شد و برای سال‌ها منتشر نشد.

در ایران هم بازار سرمایه به عنوان یکی از ارکان اقتصادی کشور، نقش مهمی در جذب سرمایه‌های خرد مردم و استفاده از آن‌ها در جهت تأمین مالی فعالیت‌های اقتصادی دارد. عرضه اولیه در ایران یکی از فرصت‌های بسیار جذاب برای سرمایه‌‌گذاران، به ویژه افراد تازه ‌وارد در بورس به شمار می‌رود. چون سهام‌هایی که در این عرضه‌ها به فروش می‌رسند در بیشتر مواقع سودآور هستند.

مطلب مفید: عرضه اولیه صرافی (IEO) چیست؟

هدف از IPO چیست؟

IPO در اصل روشی برای جمع آوری سرمایه است که توسط شرکت‌های بزرگ استفاده می‌شود و در آن شرکت سهام خود را برای اولین بار به مردم می‌فروشد.

سهام شرکت پس از عرضه اولیه سهام در بورس اوراق بهادار معامله می‌شود. برخی از انگیزه‌های اصلی برگزاری IPO عبارتند از: افزایش سرمایه از محل فروش سهام، تأمین نقدینگی شرکت و سرمایه‌گذاران اولیه.

مزایای مالی شرکت ها از IPO

هدف اصلی IPO جمع‌آوری سرمایه برای یک تجارت است. IPO همچنین می‌تواند مزایای دیگری نیز داشته باشد.

• معاملات خرید (تبدیل سهام) را تسهیل می‌کند. همچنین در صورت داشتن سهام عمومی، تعیین ارزش هدف کسب وکار آسان‌تر است.
• افزایش شفافیت که به همراه گزارش سه ماهه مورد نیاز است، معمولاً می‌تواند به یک شرکت کمک کند تا شرایط اعتباری مطلوب تری نسبت به یک شرکت خصوصی داشته باشد.
• یک شرکت عمومی می‌تواند از طریق عرضه‌های ثانویه در آینده سرمایه مازاد جمع آوری کند.
• قرار گرفتن در معرض عموم، اعتبار عمومی شرکت را افزایش می دهد، که می‌تواند به فروش و سود شرکت کمک کند.

معایب عرضه اولیه عمومی (IPO)

شرکت‌ها ممکن است با معایب مختلفی هنگام عمومی شدن مواجه شوند و استراتژی‌های دیگری را انتخاب کنند. برخی از معایب عمده شامل موارد زیر است:

• IPO گران است و هزینه‌های نگهداری یک شرکت عمومی بالا است.
• شرکت ملزم به افشای اطلاعات مالی، حسابداری، مالیاتی و سایر اطلاعات تجاری می‌شود. در طی این افشای اطلاعات، ممکن است مجبور باشد اسرار و روش‌های تجاری که می‌تواند به رقبا کمک کند را به صورت علنی فاش کند.
• هزینه‌های حقوقی، حسابداری و بازاریابی قابل توجهی بوجود می‌آید.
• زمان، تلاش و توجه مورد نیاز مدیریت برای تهیه گزارش.
• ممکن است بازار قیمت IPO را نپذیرد و بودجه مورد نیاز تامین نشود.
• به دلیل سهامداران جدیدی که حق رأی به دست می‌آورند و می‌توانند تصمیمات شرکت را از طریق هیئت مدیره کنترل کنند، مدیریت کنترل خود را از دست داده و مشکلات زیادی ایجاد می‌شود.
• نوسانات قیمت سهام یک شرکت می‌تواند باعث حواس پرتی برای مدیریت شود.
• در دسترس بودن سهام عمومی نیاز به تلاش، هزینه و ریسک قابل توجهی دارد.

IPO چگونه کار می‌کند؟

قبل از عرضه IPO، یک شرکت خصوصی محسوب می‌شود. در امریکا، هنگامی که کسب و کاری تصمیم گرفت با IPO کار خود را ادامه دهد، باید بیانیه‌ای را به کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) ارائه کند. سپس، با ارائه مدارک و انجام مراحل ثبت نام منتظر تعیین قیمت توسط حسابرسان باشد.

درصورتی که کسب و کار با موفقیت یک IPO ثبت کند، شرکت خصوصی شما دیگر متعلق به شخص خصوصی نخواهد بود. سرمایه‌گذارانی که سهام آن را خریداری کنند، مالک جدید شرکت محسوب می‌شوند.

IPO یک گام بزرگ برای یک شرکت است زیرا امکان جمع آوری سرمایه زیادی را برای شرکت فراهم می‌کند؛ امری که به شرکت توانایی بیشتری برای رشد و گسترش می‌دهد.

بزرگترین IPO ها

گروه علی بالا (Alibaba) در سال 2014 حدود 25 میلیارد دلار سرمایه جمع آوری کرد.

Softbank Group (SFTBF) در سال 2018 حدود 23میلیارد دلار جمع آوری کرد.

گروه بیمه آمریکا (AIG) در سال 2006 حدود 20میلیارد دلار جمع آوری کرد.

VISA (V) در سال 2008 با جمع آوری 19.7 میلیارد دلار سرمایه خوبی بدست آورد.

جنرال موتورز (GM) در سال 2010 حدود 18.15 میلیارد دلار جمع آوری کرد.

فیس بوک (FB) در سال 2012 حدود 16میلیارد دلار جمع آوری کرده است.

مقایسه عرضه اولیه سکه (ICO) و عرضه اولیه عمومی (IPO)

ICO و IPO هر دو به مردم این فرصت را می دهند تا در تجارت دیگران سرمایه‌گذاری کنند.

در حالی که IPO صرفاً با سرمایه‌گذاران معامله می‌کند و بخشی از سهام شرکت را می فروشند‌، ICOها ممکن است با حامیانی که مایل به سرمایه گذاری در یک پروژه جدید هستند نیز معامله کنند، دقیقاً مانند یک سرمایه‌گذاری جمعی.

ICO ها توسط سازمان‌های دولتی مانند کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) نظارت نمی شوند‌.

به دلیل تمرکززدایی و عدم تنظیم مقررات، ICO ها از نظر ساختار بسیار آزادتر از IPO ها هستند.

ICO ها می‌توانند به روش‌های مختلفی اجرا شوند. در برخی موارد، یک شرکت ارز دیجیتال برای بودجه خود یک هدف یا محدودیت مشخص تعیین می کند، به این معنی که هر توکن فروخته شده در ICO قیمت از پیش تعیین شده‌ای دارد و سقف عرضه توکن ثابت است.

همچنین راه اندازی ICO ها آسان تر است. از آنجا که خدماتی وجود دارد که به هر کسی امکان تولید ارز دیجیتال را می‌دهد، می‌توانید بلافاصله اقدام به جمع آوری کمک مالی کنید.

 مقایسه IPO  و ICO در یک نگاه