آدرس P2PKH متداول ترین نوع آدرس در بیت کوین است ، و جز آدرس هایی است که ما معمولاً برای انجام تراکنش ها در ارزهای رمزپایه استفاده می کنیم.
[irp posts=”11382″ name=” آدرس P2SH در بیت کوین”]
اگرچه اسکریپت های جدیدی در بیت کوین وجود دارد که محبوبیت بیشتری پیدا کرده اند ، اما
رایج ترین روش در شبکه برای انجام تراکنش ها از طریق اسکریپت های پرداخت با کلید عمومی هش یا به اصطلاح P2PKH است.
در ابتدا شبکه از اسکریپت Pay to Public Key (P2PK) استفاده می کرد ، اما به دلیل آسیب پذیری در برابر حمله توسط رایانه های کوانتومی ، برای امنیت بیشتر و محافظت از شبکه به P2PKH تغییر یافت. و از آن زمان به بعد ، این اسکریپت در انجام اکثر تراکنش های انجام شده با بیت کوین نقش بسزایی دارد.
حقیقت این است که هر دو P2PK و P2PKH بسیار شبیه به هم هستند. خوب ، در P2PK و P2PKH ، کاربران باید یک مکانیزم رمزنگاری پیچیده را نشان دهند. این سازوکار مبتنی بر اثبات ، این است که آنها صاحبان واقعی کلید عمومی برای دریافت و کلید خصوصی برای خرج کردن وجهی هستند که دریافت می کنند. اما تفاوت اصلی بین P2PK و P2PKH این است که مورد دوم این امکان را می دهد که در زمان دریافت تراکنش ، کاربر نیازی به ارائه کلید عمومی کامل خود به scriptPubKey نداشته باشد. در P2PK مستقیماً کلید عمومی گیرنده تراکنش را ارسال می کند.
این تغییر ساده، امنیت بیت کوین را در برابر حملات احتمالی که می تواند با رایانه های کوانتومی انجام شود . بسیار بهبود بخشید. اما در عین حال ، علاوه بر کاهش اندازه هر تراکنش ، باعث بهبود حریم خصوصی تراکنش ها نیز می شود .که برای مقیاس پذیری بیت کوین بسیار مناسب است. این امر به این دلیل است که به جای کامل بودن کلید عمومی ، فقط یک هش از 20 بایت طول آن ارائه می شود. وضعیتی که از شناخته شدن یا افشای آن جلوگیری کرده و باعث افزایش امنیت کلی شبکه می شود.
P2PKH چگونه همه اینها را ممکن می کند؟ چه مکانیزمی اجازه فعالیت آن را می دهد؟ همه این موارد را در زیر بررسی خواهیم کرد.
اسکریپت P2PKH چگونه کار می کند؟
عملکرد اسکریپت P2PKH از همان لحظه ای آغاز می شود ، که در آن گیرنده و فرستنده آماده انجام تراکنش می شوند. در آن مرحله ، گیرنده باید یک جفت کلید عمومی و خصوصی ایجاد کند. پس از ایجاد این کلیدها ، گیرنده کلید عمومی خود را با فرستنده تراکنش به اشتراک می گذارد. در فرآیند رمزگذاری این کلیدها ، گیرنده یک هش از کلید عمومی ایجاد می کند که برای انجام تراکنش از طریق روش ایمن به فرستنده ارسال می کند. این هش ارز رمزنگاری شده یا آدرس بیت کوین ما است.
مرحله اول فرآیند
در لحظه ای که فرستنده آدرس بیت کوین را دارد ، روند ایجاد تراکنش آغاز می شود. این فرآیند منجر به استفاده از اسکریپت بیت کوین می شود .تا یک زیر اسکریپت خاص ایجاد کند که بخشی از P2PKH باشد. این زیرمجموعه scriptSig نام دارد . وظیفه آن تأیید این است که آیا فرستنده واقعاً دارای مالکیت ارزهای رمزپایه ای است که قرار است ارسال کند. برای انجام این کار ،فرستنده کلید عمومی را دریافت و تأیید می کند که کلید خصوصی و امکان خرج کردن را دارد. هنگامی که این مرحله تأیید شد ، فرستنده می تواند به روند تولید اسکریپت P2PKH ادامه دهد.
قسمت دوم فرآیند
اسکریپت فرعی scripPubKey را تولید می کند. PubkeyScript لیستی از دستورالعمل های امضا شده است که همراه با تراکنش خروجی است ، این امر بر نحوه کنترل فرد بعدی برای باز کردن قفل بیت کوین دریافت شده و خرج آن نظارت دارد. برای این کار ، گیرنده بیت کوین ارسالی یک اسکریپت امضا تولید می کند که باید پارامترهای PubkeyScript ایجاد شده توسط آخرین فرستنده را برآورده کند.
این پارامترها عبارتند از:
- کلید عمومی هش شده (آدرس بیت کوین)
- امضای دیجیتال
صاحب آدرس P2PKH فقط می تواند قفل PubKey Script را باز کند . و وجوه ارسالی را با تهیه یک هش کلید عمومی و امضای کلید خصوصی خرج کند.
این قسمت از اسکریپت قدرت ارزهای رمزپایه ارسال شده به هش کلید عمومی را که فرستنده دریافت کرده است ، ارائه می دهد. با پیوستن به scriptSig و scriptPubKey ما یک P2PKH کامل داریم که عملکرد آن را می توان به صورت زیر خلاصه کرد:
یک فرستنده فقط می تواند بیت کوین هایی را که دریافت کرده است در آدرس عمومی متعلق به خود خرج کند. اما برای خرج کردن آنها ، باید ثابت کنید که آن آدرس واقعاً متعلق به خودش است. بنابراین برای باز کردن قفل خرج کردن ، باید کلید عمومی و کلید خصوصی صحیحی را تهیه کند.
با تأیید این نکته ، فرستنده مقدار مشخصی سکه را ، به آدرس دیگری ارسال می کند تا به مالکیت کاربر دیگری تبدیل شود ، وی فقط می تواند آن سکه ها را با همان روند خرج کند.
نمونه ای از P2PKH در بیت کوین
در یک سناریوی معمول ، باب آدرس بیت کوین را به آلیس می دهد . آلیس بیت کوین را برای باب می فرستد. بنابراین خروجی تراکنش آلیس یک PubkeyScript ایجاد می کند. بنابراین کار آلیس تمام شده و تراکنش از طریق شبکه بیت کوین پخش می شود و بیت کوین در کیف پول باب ظاهر می شود.
برای اینکه باب بیت کوین تازه دریافت شده خود را خرج کند ، باید ثابت کند که او صاحب آدرس بیت کوین است که آلیس ارسال کرده است. باب این کار را با ساخت یک اسکریپت Sig با امضای و کلید عمومی خود انجام می دهد.
scriptPubKey شرایط انتقال بیت کوین را تعیین می کند. در P2PKH شرط “فقط کسی است که می تواند ثابت کند آدرس بیت کوین ارائه شده به آلیس را دارد می تواند بیت کوین را به شخص دیگری منتقل کند”. در نتیجه ، این شخص فقط می تواند همیشه باب باشد.
بنابراین ، scriptSig داده هایی است که توسط فرستنده ، Bob تولید می شود تا بتواند scriptPubKey (تولید شده توسط آلیس) را راضی کند تا بیت کوین خود را به شخص دیگری ارسال کند .و یک scriptPubKey را در فرآیند متصل به آدرس گیرنده ارسال کند.
مزایای P2PKH
- یکی از بزرگترین مزایای اجرای اسکریپت P2PKH ، که باعث می شود هنگام انجام تراکنشها بسیار قابل اعتماد باشد . این است که احتمال حملات یا تهدیدهای رایانه های کوانتومی را کاهش می دهد. به لطف P2PKH ، کلیدهای عمومی هرگز آشکار یا ارسال نمی شوند. خوب به جای ارسال کلید عمومی کامل ، فقط یک هش از آن استفاده می شود.
- مزیت بزرگ دیگری که این اسکریپت ارائه می دهد سادگی و سهولت استفاده است. آدرس هایی که P2PKH را پیاده سازی می کنند بسیار کوتاه تر و قابل کنترل ترند. این به نوبه خود احتمال اشتباه در مقایسه با آدرس P2PK را نیز کاهش می دهد.
معایب P2PKH
- اگرچه استفاده از آدرس های P2PKH بسیار راحت تر است .اما روند ایجاد این آدرس ها بسیار پیچیده تر و دشوارتر از اسکریپت های P2PK است. بنابراین آنها برای شکل گیری تراکنش های P2PKH به مراحل و فرآیندهای اضافی در سطح برنامه نویسی نیاز دارند. اما این برای کاربران تا حدودی شفاف است ، و برای دستگاه های فعلی هیچ اثر منفی ندارد.
- همچنین ، آدرسهای قدیمی با کیف پولهایی که این قالب را اجرا می کنند سازگار نیستند . اگرچه امکان ارسال تراکنش از آدرس P2PKH به آدرس SegWit وجود دارد. با این حال ، هزینه های این تراکنشها به طور کلی می تواند زیاد باشد. بنابراین اگرچه اجرای تراکنش هایP2PKH نقش مهمی در شبکه بیت کوین دارد ، اما اگر کاربران شروع به استفاده بیشتر از SegWit کنند . ممکن است استفاده از آن تحت تأثیر قرار گرفته و کاهش یابد.
سخن پایانی در P2PKH در بیت کوین
پرداخت با کلید عمومی هش مفهوم مهمی است که به سادگی نحوه انتقال مالکیت به بلاکچین را شرح می دهد. علاوه بر این ، P2PKH نقش زیادی در درک اصول ساخت تراکنشها برای بیت کوین دارد. این فرآیند نحوه انتقال بیت کوین به بلاکچین را ساده می کند. علاوه بر این ، بسیاری از انواع دیگرفرمت آدرس مانند P2PK ، P2SH ، P2MS و غیره وجود دارد . اما همه آنها بر روی یک مفهوم اساسی کار می کنند.
