الگوریتم اثبات زمان چیست؟ همان طور که می‌دانید بسیاری از ارزهای دیجیتال از یک الگوریتم اجماع در کارکرد خود بهره‌مند شده‌اند. این الگوریتم‌ها در واقع برای ارتقای سطح امنیت بلاک چین و دفترکل رمزارزها است. ارزهای دیجیتال مختلفی که در حال حاضر وجود دارند، از طیف گسترده‌ای از الگوریتم‌های اجماع استفاده می‌کنند که البته هر یک مزایا و معایب خاص خود را نیز دارند. الگوریتم اثبات زمان به وسیله آناتولی یاکوونکو، بنیانگذار سولانا طراحی شده است. جالب است بدانید که به لطف این الگوریتم اجماع، ارزش سولانا در ماه گذشته به شدت افزایش پیدا کرده است. در ادامه می‌خواهیم ببینیم آیا الگوریتم اثبات زمان، می‌تواند الگوریتم اجماع اصلی آینده ارزهای دیجیتال باشد یا خیر.
در این مقاله از فکت کوینز چندین الگوریتم اجماع شناخته شده را بررسی خواهیم کرد تا ببینیم چه تفاوتی با الگوریتم اثبات زمان دارند.
الگوریتم اثبات کار
بیت کوین به عنوان نخستین ارز دیجیتال شناخته می‌شود که از الگوریتم اثبات کار (PoW) استفاده می‌کند. در این الگوریتم، ماینرها در شبکه‌ای برای حل مسائل پیچیده ریاضی با یکدیگر رقابت می‌کنند. زمانی که راه حل توسط یک ماینر پیدا می‌شود، یک بلاک به همراه راه حل به شبکه ارسال خواهد شد. (در این وضعیت دیگر ماینرها نیز باید صحیح بودن راه حل را تائید کرده باشند.)
این فرآیند بارها و بارها تکرار می شود تا بلاک‌های موجود در شبکه، یک زنجیره تشکیل دهند.
الگوریتم PoS
اتریوم اخیرا از الگوریتم اجماع اثبات سهام (PoS) استفاده می‌کند. در این الگوریتم؛ اعتبارسنج ها را به جای ماینرها داریم که مجبور نیستند مانند ماینرها با هم رقابت کنند. اعتبارسنج ها مقدار مشخصی از ارز دیجیتال مربوطه را در شبکه به اشتراک می‌گذارند و به این شکل، در مراحل تایید دخیل میشوند.
در این الگوریتم، کاربران به صورت تصادفی انتخاب خواهند شد. به این شکل، هر چه قدر که سهام یک فرد از ان ارز بیشتر باشد، امکان انتخاب شدن به عنوان یک المان اعتباربخش نیز بالاتر خواهد رفت. زمانی که اعتبارسنج انتخاب شد، باید یک بلاک پیشنهاد شود. اگر این بلاک به وسیله دیگر کاربران نیز تائید شود، اعتباردهنده پاداشی شامل کارمزد تراکنش‌های آن بلاک را به دست خواهد آورد.
الگوریتم اثبات سهام در مقایسه با الگوریتم اثبات کار، امنیت بالاتری دارد؛ زیرا امنیت آن به جای پیدا کردن راه حل‌های پیچیده ریاضی، به وسیله افراد و کاربران تامین می‌شود. در واقع چون این کاربران هستند که امنیت را تامین کرده و روی ارز دیجیتال مربوطه سرمایه‌گذاری می‌کنند، ریسک خیانت به زنجیره و سیستم به مراتب پایین‌تر است.
البته همیشه این ریسک وجود دارد که بخشی از اعتبارسنج ها، کنترل را به دست بگیرند. اما باز امکان حذف این گروه از سیستم وجود خواهد داشت.
نکته مهم دیگر، سازگاری بالاتر PoS با محیط زیست در مقایسه با PoW بوده که همیشه از این لحاظ، مورد انتقاد قرار گرفته است.
الگوریتم اثبات زمان سولانا
حالا به الگوریتم اثبات زمان سولانا که موضوع اصلی بحث ما در اینجا بود، می‌رسیم. در خصوص ارز دیجیتال سولانا، با ترکیبی از الگوریتم‌های اثبات سهام و اثبات زمان (PoH) روبرو هستیم که یک الگوریتم اجماع منحصر به فرد را ارائه می‌دهد. PoH سرعت به مراتب بالاتر بلاک چین به همراه امنیت غیرمتمرکز آن را تضمین خواهدکرد.
تمام تراکنش‌ها در Solana با تابع هش SHA256 همراه هستند. با استفاده از این تابع، سولانا یک ورودی می‌گیرد و یک خروجی منحصر به فرد تولید می‌کند که البته پیش بینی آن فوق العاده سخت خواهد بود. در حقیقت سولانا خروجی یک تراکنش را گرفته و از آن برای ورودی هش بعدی استفاده می‌کند.
بنابراین، برای مثال، ما سه تراکنش A، B و C داریم. سولانا هر یک از این تراکنش ها را به ترتیب از طریق پروتکل اجماع خود، Proof of History، اجرا می کند. PoH تراکنش و ساعت داخلی را به عنوان ورودی می گیرد که به طور عینی ترتیب تراکنش ها را اندازه گیری می کند، بنابراین به صورت زیر پیش می رود:
- PoH(A, time stamp 0) \u003e hash: نسخه رمزگذاری شده A در برچسب زمان 0
- PoH(B، زمان مهر 1) \u003e هش: نسخه رمزگذاری شده B در برچسب زمان 1
- PoH(C, time stamp 2) \u003e hash: نسخه رمزگذاری شده C در برچسب زمان 2از آنجایی که همه چیز در برچسب زمانی ثابت است، اپس یک اندازه گیری عینی ارائه می شود. اگر قرار باشد تراکنش B در برچسب زمان صفر وارد شود، کل بلاک چین تحت تأثیر قرار می‌گیرد.
پیشنهاد مطالعه: به روزرسانی شبکه وی چین به مکانیسم اثبات اعتبار
این فرآیند هش کردن، یک زنجیره طولانی و ناگسستنی از تراکنش‌های هش شده را ایجاد خواهد کرد. زنجیره تراکنش‌ها با شفافیت از طریق اعتبارسنج ها به بلاک اضافه شده و نیازی به تائید زمانی ندارند. هش کردن نیز به زمان مشخصی برای تکمیل نیاز خواهد داشت؛ به این معنی که اعتبارسنج ها می‌توانند زمان سپری شده را به راحتی مورد بررسی قرار دهند.
امنیت عینی در این الگوریتم، نیاز به دخالت کاربر در طول اعتبارسنجی را از بین می‌برد. چنین چیزی باعث می‌شود تا اعتبارسنجی چندین برابر سریع‌تر از الگوریتم‌های PoW و PoS باشد. در نتیجه سولانا به سرعت تراکنش تا 50000 تراکنش در ثانیه دست یافته است. در حالی که این سرعت در خصوص بیت کوین با اثبات کار، بین 5 تا 7 TPS است و در اتریوم با PoS، حدود 30 TPS می‌باشد.
همین طور بخوانید: انتقال بلاک چین بلدکس از اثبات کار به اثبات سهام و ایجاد اکوسیستمی برای dApps
کلام آخر
الگوریتم اثبات زمان پتانسیل بالایی دارد، اما مانند هر الگوریتم اجماع دیگری، در خصوص آن نیز هنوز اشکالاتی وجود دارد. برای شرکت در اعتبارسنجی سولانا، باید سخت افزار شما ویژگی‌های سخت گیرانه‌ای داشته باشد و در صورتی که از این الزامات برخوردار نباشید، از اجماع خارج خواهید شد. این موضوع تمرکززدایی سولانا را به اندازه قابل توجهی محدود می‌سازد و به عنوان یکی از نقاط ضعف آن شناخته شده است.
به علاوه در حالی که سرعت تراکنش مزیت اصلی سولانا است، از برخی جهات نیز باید آن را یک محدودکننده و مانع در نظر گرفت. 10ها هزار تراکنش حجم عظیمی از داده‌ها را تولید می‌کنند. 1 تراکنش حدود 250 کیلوبایت است. 50 هزار TPS، 250 کیلوبایتی معادل 40 پتابایت داده در سال خواهد بود. این حجم فوق العاده بالایی از داده است و بسیاری از شرکت‌ها، چه رسد به افراد خصوصی، نمی‌توانند این مقدار داده را ذخیره کنند. پس باید در آینده راه حلی برای این موضوع اندیشیده شود.
منبع: anycoindirect
باتشکروسپاس ازجمع آوری مطالب فوق ازشماخانم نقیبی