مقدمه
سکه های رنگی از قابلیت های برنامه نویسی بیت کوین استفاده می کنند. اساساً، آنچه آنها انجام می دهند ایجاد برنامه ای است كه بیت کوین را به طور منحصر به فرد شناسایی می كند و خصوصیاتی را نشان می دهد كه نشانگر آن سكه یا سكه رنگی جدید است.
به این ترتیب، هر تراکنش سکه رنگی در پس زمینه تراکنشی با بیت کوین است. فقط در اسکریپت آن دستورالعمل هایی وجود دارد که منحصراً گره ها و کیف پول های سازگار با Colored Coins قادر به فهم آنها هستند. مانند توکن های ERC-20 de Ethereum که بعداً وارد بازار شد، این نوع عملیات درها را برای تعدادی از جدیدترین عملکردها باز کرد.
اگرچه امروزه این پروتکل به ندرت مورد استفاده قرار می گیرد، اما حقیقت این است که از توانایی ایجاد انواع دیگر دارایی ها در یک شبکه اصلی الهام گرفته است. چیزی که بعدا اتریوم از آن استفاده کرد و به موارد استفاده بیشتری رسید.
همانطور که گفته شد، می توانیم یک سکه رنگی را به شرح زیر تعریف کنیم:
سکه رنگی توکن ویژه ای است که در بلاک چین بیت کوین کار می کند. نشانه ای که به واسطه آن یک سری دستورالعمل ها در داخل اسکریپت بیت کوین تعریف شده است که فقط توسط گره ها و کیف پول های سازگار با آن قابل درک است. به این ترتیب، سکه رنگی توانایی ایجاد یک توکن کاملاً جدید ، با حساب خاص خود در داخل بیت کوین را داراست.
منشا سکه های رنگی
منشا سکه های رنگی از نیاز به ایجاد توکن های جدید و انتقال دارایی ها در بلاک چین بیت کوین ناشی می شود. با استفاده از این توکن ها می توان هر چیزی را در جهان توکنیزه کرد. از سهام، کالاها، املاک و مستغلات، ارزهای فیات و حتی سایر ارزهای رمزپایه. و از آنجا که نیاز، مادر همه آفرینش ها است، این ضرورت منجر به این شد که در مارس 2012 ، یونی هسه(Yoni Hesse) (مدیر عامل eToro)، با هدایت ایده MasterCoin، ایده «سکه رنگی» را در وبلاگ شخصی خود ارائه داد .
این ایده چالش برانگیز بود و در تالارهای گفتگویی مانند Bitcointalk ایده سکه های رنگی شکل گرفته و علاقمندان بیشتری پیدا کرد. همه اینها منجر به این شد که در 4 دسامبر 2012 ، منی روزنفلد یک وایت پیپر برای توضیح Colored Coinها ایجاد کند. این اولین شروع کار رسمی سکه رنگی بود. و بر خلاف نواقصش، توجه جامعه را به خود جلب کرد.
قبلاً در سال 2013، پروتکل سکه رنگی توسط Flavien Charlon آغاز شد. پروتکلی که اجازه ایجاد سکه های رنگی را با استفاده از تنظیمات خاص در ورودی و خروجی معاملات می داد. این اولین پروتکل سکه رنگی کاربردی در بیت کوین بود. با این حال، در3 ژوئیه 2014 بود که پروتکل EPOBC شرکت ChromaWay آغاز شد.
این پروتکل روند ایجاد Colored Coinها را برای توسعه دهندگان علاقمند به چنین فناوری تسهیل کرد و یکی از اولین کسانی بود که از عملکرد جدید OP_RETURN Bitcoin Script استفاده کرد. این پیشرفت توسط سایر سکه های رنگی در سال 2015 استفاده شد. سکه هایی که در جهان بیت کوین بیشتر و بیشتر مورد توجه قرار گرفتند.
چرا سکه های رنگی ایجاد شده اند؟
اکنون، با تمام موارد گفته شده، مطمئناً تعجب می کنید که چرا سکه های رنگی ایجاد شده اند؟ خوب، دلیل اصلی ایجاد سکه های رنگی باز کردن درهای توسعه ویژگی های جدید در بیت کوین است. توانایی ایجاد توکن هایی که در دنیای واقعی با مولفه هایی مرتبط هستند و اینها توسط شبکه بلاکچین پشتیبانی می شوند.
پس Colored Coins یک فرصت بی نظیر است. توانایی ایجاد ارز، اوراق قرضه رمزگذاری شده، یا حتی ادغام برنامه های کاربردی با بیت کوین برای ارسال تراکنش های خرد یا عملیاتی که توسط بلاکچین ثبت و محافظت شده اند، چیزی بی نظیر است.
Colored Coins و امکانات آنها نقطه شروع سایر فن آوری های پیشرفته تری بودند. فناوری هایی نظیر پروتکل های لایه دوم مانند مورد RSK o BISQ. به عبارت ساده تر، ابداع جامعه امکانات بیت کوین را یک گام جلوتر برد. و امکان بررسی سایر امکانات را فراهم کرد.
به عنوان مثال، می توان یک سکه رنگی در بیت کوین ایجاد کرد که هر واحد آن معادل یک دلار یا یک یورو باشد. در واقع، این همان چیزی است که ما آن را به عنوان استیبل کوین می شناسیم و در آن زمان (2014) چیز جدیدی با امکانات فراوان بود. والبته بیت کوین بود که به ما اجازه می داد همه این موارد را کشف کنیم.
سکه های رنگی چگونه کار می کنند؟
Colored Coins بسته به پروتکل یا نحوه اجرای آنها سازوکارهای عملیاتی مختلفی دارند. به یاد داشته باشید که پروتکل به معنای روش انجام کارها است.
دلیل این امر این است که اصولاً در بیت کوین هیچ روش استانداردی برای ایجاد توکن مستقیم روی بلاکچین وجود ندارد. به همین دلیل، توسعه دهندگانِ سکه های رنگی برای دستیابی به مأموریت خود از برخی فرایندهای خلاقانه تر استفاده کردند. برخی از آنها کاملاً پیچیده و حتی با خطرات احتمالی هستند.
پروتکل های مختلفی برای ایجاد Colored Coin ها وجود دارد و اکثر آنها در حال حاضر از قدرت خاصیت اسکریپت بیت کوین به نام OP_RETURN استفاده می کنند. اما OP_RETURN همیشه در بیت کوین وجود نداشته است.
قبل از ایجاد OP_RETURN در سال 2014، سکه های رنگی از طرحی استفاده می کردند که در آن ورودی و خروجی معاملات آنها به روشی خاص پردازش می شد. نحوه پیکربندی این ورودی ها و خروجی ها معادل «رنگ» را ایجاد می کند ، راهی برای شناسایی و تمایز معامله بیت کوین معمولی از سکه رنگی مربوطه.
پروتکل سکه رنگی
به عنوان مثال، در نسخه اول پروتکل سکه رنگی (CCP)، ورودی 0 معامله با «اسکریپت شاخص رنگ» مشخص شده است. که عملیات را مشخص می کند.
همانطور که می بینید، این یک سیستم کاملاً پیچیده و حتی محدود است. در ابتدا، CCP قادر به مدیریت صحیح توالی های رنگی شناخته نشده در شبکه نبود. بنابراین، به عنوان مثال، اگر شخصی از نسخه جدید پروتکل CCP استفاده کند. و عملیاتی را روی یک سکه رنگی که در نسخه قبلی شناخته نشده است، انجام دهد، گره های قدیمی معامله را کاملاً بی اعتبار می کنند.
حتی اگر چندین ورودی از آن به درستی تشخیص داده شوند. این امر منجر به حساسیت ویژه پروتکل در برابر فورک های شبکه ای شد که بر عملکرد سکه رنگی تأثیر می گذارند. این وضعیت مستقیماً بر بیت کوین تأثیر نگذاشت. زیرا برای شبکه و گره های آن، عملیاتی که انجام می شد معتبر بودند. اما برای شبکه Colored Coins که با نسخه های اصلاح شده Bitcoin Core اجرا می شدند. عملیات بین نسخه های مختلف پروتکل آن یک هرج و مرج واقعی بود.
مزایا و معایب سکه های رنگی
اکنون، مانند هر چیز در دنیای فناوری، سکه های رنگی نیز مزایا و معایب مختص به خود را دارند.
مزایا
1. امکان نشان دادن آنچه مد نظر است را به شیوه ی توکنیزه شده فراهم می کنند.
2. به دلیل اینکه روی بلاکچین بیت کوین در حال اجرا هستند، از قوی ترین، ایمن ترین شبکه و از دسترسی جهانی به صورت غیرمتمرکز برخوردارند.
3. آنها اجازه ایجاد سیستم های رمز ارز را صادر می کنند. این ویژگی به عنوان مثال اجازه می دهد: ایجاد مبادلات غیرمتمرکز یا انجام مبادلات اتمی بین سکه های رنگی مختلف انجام پذیرد.
معایب
1. پیاده سازی و توسعه بسیار پیچیده. ظهور پروتکل ها و ابزارهای دیگر برای توسعه آنها این وضعیت را بهبود بخشید. اما حتی در این صورت، ایجاد Colored Coinها پیچیده تر از توکن هایی نظیر ERC-20 Ethereum است.
2. فشار بیشتری به بلاکچین وارد می کنند. ایجاد سکه های رنگی حجم معاملات را افزایش می دهد. و این تواناییِ شبکه در پردازش معاملات را مختل می کند. همه اینها منجر به کاهش تعداد معاملات قابل پردازش می شود. هزینه کمیسیون های استخراج را افزایش می دهد. و به طور چشمگیری اندازه بلاکچین را افزایش می دهد.
3. بازدارنده های ماینربه دلیل کمیسیون کم برای Colored Coin ها. این وضعیتی است که می تواند منجر به از دست دادن قدرت محاسباتی شبکه شود. زیرا سود کمی برای ماینر وجود دارد. و آنها ترجیح می دهند استخراج خود را برای ارزهای رمزپایه سودآور انجام دهند.
4. این واقعیت که برخی سکه های رنگی نشان دهنده اوراق بهادار یا انواع دیگر دارایی های مربوط به اشخاص ثالث است، نشان دهنده یک خطر است. این واقعیت که شخص ثالث منافع یک سکه رنگی را نشان می دهد منجر به این می شود که بتواند به سادگی از کسانی که در سیستم مذکور شرکت می کنند کلاهبرداری کند.
جمع بندی
اصطلاح «سکه های رنگی» دسته ای از روش های نمایندگی و مدیریت دارایی های دنیای واقعی بر بستر بلاکچین بیت کوین را توصیف می کند.
زبان اسکریپت بیت کوین امکان ذخیره مقادیر کمی از ابرداده را در بلاک چین فراهم می کند. که می تواند به عنوان دستورالعمل دستکاری دارایی استفاده شود. به عنوان مثال، ما می توانیم در یک تراکنش بیت کوین رمزگذاری کنیم که 100 واحد از دارایی جدید صادر شده و به یک آدرس بیت کوین داده شده است. یک کیف پول سکه رنگی می تواند تراکنشی از بیت کوین ایجاد کند که ارسال 50 واحد دارایی را از یک آدرس به آدرس جدید و غیره رمزگذاری می کند.
