ماینرها و جوایز استخراج
کوین های قابل استخراج برای تأیید موفقیت آمیز معاملات در شبکه و افزودن آنها به بلاک ایجاد شده جدید در بلاک چین، توسط ماینر ایجاد شده و به آنها پاداش داده می‌شود. پاداش هر بلوک ایجاد شده در بلاک چین ” block reward” نامیده می شود. این مدل از حل یک معمای ریاضی محاسباتی، به منظور ایمن و غیرمتمرکز نگه داشتن شبکه بلاکچین و پاداش کار شما، مدل اثبات کار (PoW) نام دارد.
مطلب مفید: ماشین حساب سود استخراج
هدف از استخراج چیست
این روند در حال انجام دو هدف برای شبکه ارزهای رمزپایه دارد. 1. تأیید معاملات در شبکه بلاک چین و 2. ایجاد کوین های جدید در گردش که یک ماینر برای اعتبارسنجی موفقیت آمیز هر بلاک جدید از معاملات دریافت می کند. از آنجا که رایانه های زیادی در استخراج فعالیت می کنند ، شبکه غیرمتمرکز شده و حمله به آن بسیار دشوار می شود.
تمام کوین های قابل استخراج از مدل Proof of Work استفاده می کنند که بیت کوین اصلی در دنیای ارزهای رمزپایه معرفی کرده بود.
سکه های قابل استخراج عبارتند از :Bitcoin ، BitcoinZ ، Ethereum ، Digibyte ، Litecoin ، ZCash ، SafeCoin ، Dogecoin
مطلب مفید: چگونه با گوشی موبایل ماینینگ انجام دهیم؟
کوین غیرقابل استخراج
کوین های غیر قابل استخراج کوین های دیجیتالی هستند که کاربران نمی توانند با استفاده از قدرت کامپیوتر خود آنها را استخراج کنند.
در واقع این بدان معنی است که بیشتر این کوین ها از قبل در گردش هستند. بنابراین کاربران فقط می توانند این کوین ها را با خرید آنها از صرافی ها یا از طریق روش های دیگر مانند شرکت در ICO (عرضه اولیه کوین) بدست آورند. برخی از کوین های غیرقابل استخراج به عنوان مثال XRP ، EOS ، Stellar و NEM هستند.
مطلب مفید: ایاس (EOS) چیست و چگونه کار می‌کند؟
انواع کوین غیرقابل استخراج
الف) کوین های غیر قابل استخراجی که حداکثر عرضه آنها رسیده است و دیگر نمی توان کوین ایجاد کرد.
اینها پروژه های ارزهای رمزپایه ای هستند که یک توسعه دهنده در ابتدای پروژه کوین ها را کاملاً از قبل خرج کرده. و بعداً آنها را بین مردم توزیع کرده است. بنابراین در این سناریو تمام کوین ها از قبل عرضه می شوند و معمولاً در ICO فروخته می شوند.
ب) کوین های غیر قابل استخراجی که کل مقدار کوین هنوز به طور کامل آزاد نشده است:
این کوین ها کوین هایی هستند که به عنوان مثال از مدل Proof of Stake استفاده می کنند. و کوین های جدید را می توان فقط از طریق ذخیره کیف پول، از طریق دستگاه های در حال اجرا یا فقط با افزودن دوره ای کوین های اضافی در گردش (مانند مثال XRP) به دست آورد.
تفاوت و شباهت کوین قابل استخراج و غیرقابل استخراج
خواه در حال صحبت برای یک کوین قابل استخراج یا غیر قابل استخراج باشیم، هدف اصلی آنها به عنوان ارز رمزپایه اعتبار معاملات است. از آنجایی که ایده اصلی بیشتر ارزهای رمزنگاری شده تمرکززدایی است. به نوعی معامله ای که در شبکه رخ می دهد باید توسط شخصی تأیید شود.
این اعتبار سنجی برای اطمینان از اینکه دو برابر کوین مصرف نمی شود لازم است. هنگامی که صحبت از اعتبار سنجی معاملات یا مدیریت تولید بلوک می شود ، ارزهای رمزپایه قابل استخراج و غیر قابل استخراج یک شباهت دارند. هدف آنها دستیابی به توافق در شبکه است. فقط روش متفاوت است. کوین های قابل استخراج از الگوریتم اجماع اثبات کار استفاده می کنند. در حالی که کوین های غیر قابل استخراج بیشتر از الگوریتم اجماع اثبات سهام استفاده می کنند.
با این وجود، همه کوین های غیر قابل استخراج از مدل اثبات سهام استفاده نمی کنند. در ارزهای رمزنگاری شده ، الگوریتم های اجماع زیادی وجود دارد. هر الگوریتم تراکنش ها را تأیید می کند و بلوک ها را به روشی متفاوت اعتبار سنجی می کند. برخی از کوین های غیر قابل استخراج وجود دارند که از الگوریتم های اجماع مختلفی مانند: اثبات تفویض سهام (DPoS) ، تحمل خطای بیزانس (BFT) یا سایر موارد استفاده می کنند در حالی که کوین های قابل استخراج بسیاری وجود دارد که برای داشتن ایمنی و ویژگی های بیشتر از رویکرد اثبات ترکیبی و رویکرد اثبات سهام استفاده می کنند.
مزایا و معایب کوین های قابل استخراج
مزایا
الف) کوین های اثبات کار معمولاً امن تر و کمتر متمرکز در نظر گرفته می شوند.
ب) این مدل فرض می کند که کوین دارای ساختار پاداش بلوکی مناسب است.
ج) مدل PoW الگویی است که در حقیقت موفق شده و آزمایش جان سالم به در بردن از فشار دولت های جهان و سیستم بانکی را پشت سر گذاشته است. این امر به این دلیل محقق می شود که مدل PoW مشارکت بیشتر افراد را در یک سیستم جدید و رایگان معاملات بدون نیاز به اشخاص ثالث مورد اعتماد به حداکثر می رساند.
د) تکامل کوین های قابل استخراج در آینده با اتخاذ مدلی که نقاط ضعف آن مانند مصرف انرژی را به حداقل برساند بسیار آسان تر است. در عین حال تمام مزایای ذاتی ذکر شده خود را حفظ کنید. به عنوان مثال یک مدل ترکیبی PoW-PoS اولین قدم برای برخی از پروژه ها است.
معایب
• بزرگترین نقطه ضعف ارزهای رمزپایه قابل استخراج (کوین های PoW) این است که امنیت شبکه بسیار پرهزینه است. این انرژی عظیم را مصرف می کند و معمولاً به تجهیزات مخصوص استخراج نیاز دارد.
مزایا و معایب کوین های غیر قابل استخراج
مزایا
• کوین های غیر قابل استخراج از نظر مصرف انرژی از سطح بالاتری برخوردار هستند. زیرا برای ایمن سازی شبکه به انرژی گسترده ای نیاز ندارند. این امر منجر به هزینه های بسیار پایین برای اعتبار سنجی معاملات در مقایسه با کوین های PoW می شود.
معایب
• الف) بسیاری از کوین های غیرقابل استخراج به طور عمده عرضه می شوند. آنها همچنین تعرضه اولیه کوین کمتری دارند که باعث می شود کوین متمرکز شود.
• ب) ارزهای رمزپایه غیر قابل استخراج معمولاً مسائل امنیتی بسیار بزرگتری برای حل دارند زیرا در مقایسه با کوین های قابل استخراج در هر سطح بسیار متمرکزتر هستند.
• ج) متأسفانه مدل کوین های غیر قابل استخراج مدل ایده آل برای ساخت «موثرترین» پروژه های کلاهبرداری در دنیای ارزهای رمزپایه است. مفهوم تخصیص میزان عرضه کل به آدرسهای برخی از توسعه دهندگان از همان لحظه اول ، گزینه اصلی برای توسعه دهندگان متقلب است. به این ترتیب آنها می توانند به راحتی کوین های خود را با تبلیغات سنگین قبل از اینکه از پروژه حباب خود برای کلاهبرداری بعدی خود خارج شوند ، بفروشند.
