نقدینگی (Liquidity)
نقدینگی معیاری برای سنجش آسانی تبدیل یک دارایی به پول نقد، یا دارایی‌های دیگر است. ممکن است نادرترین و نفیس‌ترین کتاب دنیا را داشته باشید. اما اگر در جزیره دور افتاده‌ای تنها باشید؛ خریداری برای کتاب باارزش شما وجود نخواهد داشت.
برای بررسی سلامت بازار، می‌توانید حجم معاملات، نوسانات یا سایر شاخص‌های تکنیکال را بررسی کنید. برای اینکار یک عامل بسیار مهم وجود دارد، این عامل نقدینگی است. اگر بازار نقدینه نباشد، انجام معاملات تاثیر قابل توجهی بر روی قیمت می‌گذارد.
نقدینگی معیاری برای سهولت تبدیل یک دارایی به دارایی دیگر بدون تاثیر در قیمت آن است. درواقع نقدینگی سادگی و سرعت خرید یا فروش یک دارایی را مشخص می‌کند. با توجه به این تعریف، نقدینگی بالا به این معنی است که دارایی به سرعت و به راحتی خریداری یا فروخته شود. و در این شرایط تاثیر زیادی بر روی قیمت نداشته باشد. متقابلاً، نقدینگی کم به این معنی است که دارایی به سرعت خریداری یا فروخته نمی‌شود؛ یا اگر بشود، تاثیر بالایی در قیمت خواهد گذاشت.
بازار نقد چگونه است؟
نقدینگی بازار، میزانی است که بازار اجازه خرید یا فروش دارایی‌ها را با قیمت عادلانه می‌دهد. منظور از قیمت عادلانه، قیمتی است که نزدیک‌ترین رقم به ارزش ذاتی دارایی‌ها را دارد. در این حالت، ارزش ذاتی یعنی کمترین قیمتی که فروشنده حاضر است بفروشد (ASK)، نزدیک به بالاترین قیمتی باشد که خریدار مایل است بخرد (BID). تفاوت بین این دو مقدار را گستره bid-ask می‌نامند.
گستره bid-ask تفاوت بین پایین‌ترین درخواست و بالاترین پیشنهاد است. همانطور که پیداست، وقتی این گستره کم باشد نشان از نقدینگی مطلوب بازار دارد. در این شرایط بازار نقدینگی خوبی دارد زیرا نواسانات قیمت بصورت مداوم توسط معامله‌گران به تعادل می‌رسد. در مقابل، وقتی این گستره بزرگ باشد، معمولا به این معناست که بازار نقد نیست و تفاوت زیادی بین قیمتی که خریداران می‌خواهند بخرند و فروشندگان می‌فروشند وجود دارد.
این گستره برای معامله‌گران آربیتراژ مفید است. این معاملات با هدف بهره‌برداری از اختلاف در گستره bid-ask صورت می‌گیرد. در حالی که این معامله‌گران سود می‌برند؛ معاملات‌شان نیز برای بازار مفید است. زیرا باعث کاهش گستره bid-ask می‌شود، در نتیجه سایر تریدرها نیز معاملات بهتری انجام می‌دهند.
آربیتراژ از مفاهیم مهم در علم اقتصاد است. این مفهوم به معنای کسب سود از تفاوت قیمت یک دارایی، بین دو یا چند بازار متفاوت است. این اتفاق به دلیل وجود عدم تعادل قیمتی بین بازارهای مختلف هست. زمانی که ارزش یک دارایی پایه در بازارهای مختلف متفاوت باشد؛ آربیتراژگران با خرید دارایی در پایین‌ترین قیمت موجود و فروش سریع آن در سطوح قیمتی بالاتر، از این تفاوت قیمتی سود می‌برند. احتمالاً متوجه شده‌اید که قیمت بیت‌کوین در بزرگ‌ترین و نقدترین صرافی‌ها تقریبا یکسان است. این پدیده به لطف معامله‌گران آربیتاژ اتفاق می‌افتد. زیرا این افراد با تفاوت کمی که بین قیمت‌های صرافی‌های متفاوت وجود دارد، سود می‌کنند.
چرا نقدینگی اهمیت دارد؟
با اینکه ارزهای دیجیتال دارایی‌های دیجیتال هستند، اما این به معنی نقد بود این دارایی‌ها نیست. برخی ارزهای دیجیتال نقدینگی بهتری نسبت به بقیه ارزها دارند. زیرا نقدینگی بیشتر محصولی از حجم معاملات و بازده بازار است. برخی بازارها فقط حدود چند هزار دلار حجم معاملات در روز دارند، درحالی که برخی دیگر میلیاردها دلار خواهند داشت. میزان نقدینگی بازار مشکلی برای ارزهای پایه مثل بیت‌کوین یا اتریوم ایجاد نمی‌کند، اما بسیاری کوین‌های دیگر با نقدینگی قابل توجهی در بازار روبرو هستند. تاثیر اصلی نقدینگی در معاملات آلت‌کوین‌ها خودنمایی می‌کند. اگر برای خود اهدافی در کوین خاصی مشخص کرده باشید، ممکن است نتوانید در قیمت دلخواه از آن خارج شوید. به همین دلیل بهتر است در بازاری که نقدینگی بالاتری دارد معامله کنید.
اگر بخواهید سفارش بزرگی را در بازاری که نقد نیست بگذارید؛ لغزش (Slippage) اتفاق می‌افتد. این لغزش حاصل تفاوت بین قیمت مد نظر شما و لحظه‌ای است که سفارش اجرا می‌شود. وقتی لغزش زیاد باشد، به این معناست که معاملات شما با قیمت کاملاً متفاوت از چیزی که در نظر داشتید اجرا می‌شوند. این اتفاق معمولاً وقتی رخ می‌دهد که اودرهای کافی برای قیمت مد نظر شما وجود نداشته باشد.
سخن پایانی
نقدینگی فاکتور بسیار مهمی در بررسی بازارهای مالی است. به طور کلی، معامله در بازارهایی که نقدینگی بالایی دارند بهتر و ساده‌تر است. زیرا می‌توانید با خیالی آسوده نسبت به پوزیشن خود وارد یا خارج شوید.
