عرضه اولیه بازی نوعی سرمایه گذاری جمعی است که به گیمرها این اجازه را می دهد تا بازی ها را پیش از تکمیل فرایند ساخت و عرضه آنها پیش خرید کنند.
IGO مخفف Initial Game Offering است؛ یک مدل تجاری جدید است که صنعت بازی های ویدیویی را با حوزه تامین مالی جمعی ترکیب می کند. در حقیقت با ترکیب این دو صنعت، IGO ها می توانند به مخاطبان خود دسترسی پیدا کرده و از طریق فروش اقلام مجازی، درآمد بیشتری کسب کنند. در این مطلب از فکت کوینز، قصد داریم تا به جزئیات چیستی IGO ها و دیگر جزئیات مرتبط با این مفهوم جدید در حوزه فناوری ارزهای دیجیتال بپردازیم.
مقدمه
عرضه اولیه بازی (IGO) نوعی سرمایه گذاری جمعی است که به گیمرها این اجازه را می دهد تا بازی ها را پیش از تکمیل فرایند ساخت و قبل از عرضه آنها، پیش خرید کنند. این فرآیند معمولاً به توسعه دهندگان بازی ها کمک می کند تا بودجه بیشتری برای پروژه های خود دریافت کرده و در عین حال نیز یک دسترسی زود هنگام را در اختیار گیمرها قرار می دهد.
از طرفی، اکثر بازی های محبوب که در دسته IGO ها قرار دارند، محصولی از کمپانی کیک استارتر (Kickstarter) هستند. این کمپانی، شامل هزاران پروژه خلاقانه مختلف است که توسط میلیون ها حامی از سراسر جهان تامین مالی شده اند. این در حالی است که متأسفانه، برخی از توسعه دهندگان به تعهدات خود عمل نمی کنند یا برخی دیگر از توسعه دهندگان بازی ها نیز هستند که قول هایی می دهند که نمی توانند به آنها عمل کنند.
بیشتر بخوانید: Kickstarter پلتفرم تامین مالی غیرمتمرکزی بر بلاکچین سلو راه اندازی خواهد کرد
جدا از این موارد، عرضه اولیه بازی ممکن است برای برخی از انواع بازی های ویدیویی مناسب‌تر از سایرین باشد؛ به ویژه برای بازی هایی که در حال حاضر ساخت آنها به اتمام رسیده یا به عنوان بخشی از مجموعه نسخه های محدود به بازار عرضه می شوند. از طرفی، عرضه اولیه بازی می تواند برای آن دسته از توسعه دهندگانی که قصد دارند هیچ جنبه ای از بازاریابی یا توسعه بازی خود را از دست ندهند، راهکار بسیار مفیدی باشد.
همچنین بخوانید: عرضه اولیه عمومی (IPO) چیست؟
البته بایستی دقت داشت که این رویکرد (عرضه اولیه بازی) همیشه نیز موثر نخواهد بود. بعنوان نمونه، عرضه اولیه بازی به هیچ عنوان راهکار مناسبی برای آن دسته از پروژه هایی که به زمان بیشتری برای توسعه نیاز دارند، به حساب نمی آید. در حقیقت، در مورد این دسته از پروژه ها، یک عرضه اولیه بازی می تواند تصوری نادرست از ظاهر نهایی محصول و میزان کار باقی مانده در ذهن بازیکنان قرار دهد و بعدها، حتی اگر توسعه دهندگان آن، به‌روزرسانی های زیادی را هم برای بازی خود ارائه دهند، تصوری که از بازی آنها در ذهن کاربران شکل گرفته است، کماکان با شک و تردید همراه خواهد بود.
اساساً، عرضه اولیه سکه (ICO) مفهوم نسبتاً جدیدی است که در حدود سال 2013 میلادی (1392) و همزمان با محبوبیت رمزارزها در بین عموم کاربران، شروع به کار کرد. بصورت کلی، یک سرمایه گذار سنتی، تحقیقات بسیاری در مورد اینکه بر روی چه سهام یا شرکتی سرمایه‌گذاری می کند انجام می دهد؛ چراکه سرمایه‌گذاری بر یک گزینه از میان چند صد گزینه موجود، برای فردی با یک سرمایه محدود، کاری نسبتاً دشوار و پیچیده خواهد بود.
در نتیجه این موضوع، مبالغی هنگفت به سمت شرکت های موفق بزرگتر می رفت (شرکت هایی که امتحان خود را از قبل پس داده و سرمایه گذاری بر روی آنها ریسک کمتری دارد) و شرکت های کوچک‌تری که حتی به نسبت شرکت های بزرگتر از شانس موفقیت و رشد بیشتری در آینده برخوردار بودند، با استقبال کمتری از سوی سرمایه گذاران مواجه می شوند. حال با تکیه بر قابلیت های ICOها، افراد می‌توانند به اندازه‌ای که تمایل دارند، بر روی پروژه هایی که به آنها علاقه مند هستند، سرمایه‌گذاری کرده و در صورت موفقیت آن پروژه، از سرمایه‌گذاری اولیه خود کسب سود کنند.
همچنین بخوانید: عرضه اولیه صرافی (IEO) چیست؟
این در حالی است که فرضیه پشت یک عرضه اولیه بازی (IGO) نیز این است که پیش از آنکه بدانید که محصول (بازی) دقیقاً چه ویژگی هایی دارد، اقدام به خرید (سرمایه گذاری) آن کنید. به عنوان مثال، ممکن است شما توکن یک شرکت تولید کننده بازی های ویدیویی را خریداری کنید که تا این لحظه، هنوز اولین پروژه خود را نیز منتشر نکرده باشد. در چنینی شرایطی، اگر بازی منتشر شده توسط این شرکت با موفقیت همراه شده و در میان گیمرها به محبوب بسیار بالایی برسد، این خرید توکن نوعی سرمایه گذاری بالقوه برای شما خواهد بود که سود زیادی را برای شما به همراه خواهد داشت.
دقت داشته باشید که اساساً ریسک سرمایه گذاری در این شرکت ها این است که این امکان نیز وجود دارد که پروژه در دست توسعه این شرکت ها به موفقیت نرسد و سرمایه گذاران این شرکت هرگز به مرحله بازدهی سرمایه و کسب سود نرسند. با این حال، از طریق یک بازاریابی خوب و کسب اطلاعات در مورد نحوه استفاده از وجوه کاربران، دلیلی وجود ندارد که یک شرکت نتواند تعداد معینی از افراد را متقاعد کند که پروژه های آن را پیش خرید کنند.
همچنین بخوانید: پیشنهاد اولیه DEX یا IDO چیست و چرا به آن نیاز داریم؟
در نهایت اینکه، از جمله مزایای اصلی عرضه اولیه بازی می توانیم به این اشاره کنیم که این مفهوم درست بر عکس روش سرمایه گذاری سنتی، برای تمامی افراد و شرکت هایی که از توان مالی و سرمایه قابل توجهی برخوردار هستند، قابل دسترس بوده و این افراد و شرکت ها می توانند یک دارایی را پیش از عرضه آن خریداری کرده و به نوعی بر روی آینده آن سرمایه گذاری کنند. علاوه بر این، مزیت دیگر عرضه اولیه بازی ها این است که کاربرانی که در آنها شرکت می کنند، از دسترسی بیشتری به تحقیقات انجام شده و اطلاعات در دسترس در مورد ICOهای جدید برخوردار هستید؛ این موضوع بدین معنی است که می توانید هنگام سرمایه گذاری پول خود در این پروژه ها، تصمیمات حساب شده تری اتخاذ کنید.
حال نوبت آن رسیده تا بپردازیم به بررسی مفهوم عرضه اولیه بازی.
عرضه اولیه بازی (IGO) چیست؟
عرضه اولیه بازی (IGO) یک رویداد جمع آوری سرمایه است که معمولاً از طریق فروش جمعی در خصوص پروژه ها و استارت آپ های صنعت بازی انجام می شود. در حقیقت شرکت کنندگانی که در عرضه اولیه بازی شرکت می کنند را قادر می سازد تا توکن های پروژه و مزایای دیگری مثل دریافت تخفیف خرید بازی در زمان انتشار بازی را دریافت کنند.
بصورت کلی، IGO ها را می توان به عنوان یک راه جایگزین برای جذب سرمایه برای پروژه ها و استارت آپ های حوزه بازی در نظر گرفت. نکته مهم در این بین این است که اصطلاح پیش فروش در گذشته به عنوان مترادف IGO استفاده می شد، اما این واژه بطور کامل با این مفهوم منطبق نیست؛ چراکه مفهوم پیش فروش ممکن است به سایر فعالیت های فروش خصوصی یا تأمین مالی جمعی نیز اشاره داشته باشد.
از طرفی در برخی مواقع، IGO ها صرفاً به یک رویداد پیش فروش توکن های یک پروژه گیمینگ اطلاق می گردد. در حقیقت این عرضه اولیه بازی ها معمولاً شامل سرمایه گذارانی است که توکن هایی را خریداری می کنند که از طریق آنها دسترسی به یک سرویس یا پلتفرم بخصوص برای دارندگان آنها فراهم خواهد شد و همچنین در صورت وجود تقاضا، دارندگان می توانند این توکن ها را در صرافی های ارز دیجیتال نیز به فروش برسانند. نتیجتاً اینکه شرکت کنندگان در این IGO ها می توانند پس از اجرای پروژه از مزایای خاصی مثل تخفیف، خدمات ویژه رایگان، دسترسی زود هنگام به محتوای مد نظر، برخی مجوزها و دسترسی ها به صورت رایگان و مواردی دیگر جدا از حق استفاده از آن توکن ها، بهره مند شوند.
جدا از این موارد، عرضه اولیه بازی ها زمانی رخ می دهند که پروژه مورد نظر، نیاز به به بودجه داشته باشد تا قادر به راه‌اندازی شده و به طور کامل وارد فاز عملیاتی شود. به عنوان مثال، اگر فردی ایده ای برای ایجاد و اجرای یک شبکه اجتماعی مبتنی بر بلاک چین داشته باشد، اما نرم افزار لازم برای توسعه آسان یا ارزان آن را در اختیار نداشته باشد، یک IGO می تواند سرمایه مورد نیاز وی را برایش افزایش دهد.
همچنین بخوانید: متاورس (Metaverse) یا جهان دیجیتال چیست؟ مقدمه ای بر توکن ETP
به طور معمول، اگر IGO بتواند چنین تامین بودجه ای را برای فرد تضمین کند، پلتفرم آن می‌تواند توکن های خود را پس از راه‌اندازی پروژه، در صرافی های ارزهای دیجیتال بفروشد. البته در برخی مواقع نیز سرمایه‌گذاران، توکن های پروژه را صرفاً بر اساس این گمانه‌زنی می خرند که بعدها و پس از موفقیت احتمالی پروژه، همزمان با ارزشمند شدن توکن های آن در بازار، اقدام به فروش آن ها کرده و بدین ترتیب کسب سود کنند.
مشارکت در عرضه اولیه بازی (IGO)
مشارکت در عرضه اولیه بازی ها اغلب می‌تواند به اقتصاد یک کشور کمک کند تا دسترسی به بازار را بهبود بخشیده، سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی (Foreign Direct Investment یا FDI) را افزایش دهد، جذابیت های صنعت گردشگری را ارتقاء داده یا امکان دسترسی به فناوری های جدید را فراهم کند. با این حال، شرکت در یک IGO نیز ممکن است اثرات نامطلوبی را به همراه داشته باشد. در حقیقت، هدف بسیاری از IGOها تسهیل تجارت بین المللی است و ممکن است سرمایه گذاران از طریق آنها اقدام به فرار مالیاتی کنند. همچنین، کشورهایی که از مؤسسات و زیر ساخت های ضعیفی برخوردار هستند، احتمالاً توسط رقبای قدرتمند تر خود در IGO ها، به بازی گرفته می شوند.
اساساً یک عرضه اولیه بازی اولین پیشنهادی است که این امکان را در اختیار افراد خارج از سازمان صادرکننده آن قرار می دهد تا از طریق یک فرآیند تنظیم شده و با استفاده از فناوری بلاک چین، سهام پیش از انتشار آن سازمان را خریداری کنند. در واقع شرکت در یک IGO معمولاً آگاهی عمومی را در مورد ارزهای دیجیتال افزایش می دهد و می تواند باعث افزایش تقاضا در مورد محصول آن پروژه نیز شود؛ چراکه بطور معمول یک عرضه اولیه بازی، در مراحل اولیه خود، پاداشی را برای افرادی که اقدام به خرید توکن های آن می کنند، در نظر می گیرد. جدا از این موارد، عرضه اولیه بازی ها معمولاً دارای یک وایت پیپر (whitepaper) هستند که در آن، طرح تجاری، فناوری و نحوه توزیع توکن ها پس از تکمیل IGO نیز توضیح داده می شود.
همچنین بخوانید: وایت پیپر بیت کوین 13 ساله شد؛ میراثی که روز به روز بزرگتر می‌شود
دقت داشته باشید که شرکت در یک عرضه اولیه بازی می تواند خطرات و ریسک هایی را برای سرمایه‌گذاران به دنبال داشته باشد؛ زیرا هر فردی می‌تواند بدون درخواست مجوز از سوی ارگان های تنظیم‌کننده ها یا پیروی از هرگونه تعهدات قانونی خود، اقدام به ایجاد و عرضه رمز ارزهای خود کند. این بدین معنی است که نمی توان پیش از پرداخت پول، بطور قطع اطمینان حاصل کرد که آیا یک عرضه اولیه سکه (ICO) کلاهبرداری نبوده و تمام موارد اعلام شده از سوی تیم پشتیبانی آن صادقانه هستند.
دقت داشته باشید که حتی در مورد ICO های برجسته و شناخته شده ای مثل اتریوم (ETH) نیز، بخشی کلاهبرداری وجود داشت و به شرکت کنندگان توصیه میشد تا تنها از کیف پول های ارز دیجیتال با سیستم ذخیره سازی سرد یا Cold Storage (مثل کیف پول های سخت افزاری) جهت ذخیره توکن های خود استفاده کنند که هکرها نتوانند دارایی های آنها را به سرقت ببرند. نتیجتاً اینکه شرکت در یک عرضه اولیه بازی بایستی تنها پس از تحقیق کامل در مورد ماهیت و تیم پشتیبانی آن انجام شود تا از خطرات منجر به ضررهای مالی جلوگیری شود.
همچنین بخوانید: معرفی انواع کیف پول های ارز دیجیتال ؛ همه چیز در مورد ولت های رمز ارز
امروزه شاهد این هستیم که بازار عرضه اولیه بازی به شدت گسترش پیدا کرده است؛ چراکه IGO ها معمولاً منبع باز، غیرمتمرکز و در دسترس برای عموم بوده و البته هویت شرکت کنندگان خود را نیز ناشناس نگه می دارند. از این رو، اگر محبوبیت آنها مثل بازه زمانی بین سال های 2016-2017 (1397-98) در بین کاربران افزایش پیدا کند، عرضه اولیه بازی ها می توانند در بین سرمایه گذاران نیز به شدت محبوب شوند.
دقت داشته باشید که مشارکت در IGOها از جهاتی نیز خطرناک است؛ چراکه اغلب آنها فاقد مقررات مشخصی بوده و توسط هیچ مقامات دولتی نیز بر روی اجرای آنها نظارت نمی شود. این یعنی ممکن است تا IGOها بدون حمایت از مشارکت کنندگان خود، یا کلاهبرداری باشند و یا در زمان هک شدن، هیچگونه مسئولیتی در قبال سرمایه های کاربران خود متقبل نشوند.
مقایسه عرضه اولیه بازی و عرضه اولیه سکه (IGO در برابر ICO)
همانطور که در بالا توضیح دادیم، IGO نوعی کمپین سرمایه گذاری جمعی برای بازی های ویدیویی است. در حقیقت IGOها از جهاتی کاملاً مشابه IAPها (قابلیت های خرید در برنامه یا In-app Purchase) هستند؛ چراکه به مشارکت کنندگان خود اجازه می دهند تا اقلام و خدمات دیجیتالی را خریداری کنند، با این تفاوت که IGOها تنها اقلام یا امتیازات منحصر به فرد خود IGO را به کاربران ارائه می کنند.
از طرفی کمپین های IGO می توانند شامل بازی هایی باشند که از قبل عرضه شده اند و این بار با کمی تغییر در محتوا، مجددا عرضه شده اند، بازی های انتشار داده نشده و یا دسترسی زود هنگام به برخی بازی هایی که قرار است تا بعداً بطور رسمی منتشر شوند. این کمپین ها معمولاً در پلتفرم های سرمایه‌گذاری جمعی مانند Kickstarter یا Fig میزبانی می شوند، اما ممکن است توسط خود استودیوهای سازنده بازی نیز، مستقیماً از طریق وب‌سایت های آنها برگزار گردند.
همچنین بخوانید: گیم فای (GameFi) چیست و چه ارتباطی به دیفای دارد؟
در حال حاضر، ICO ها در اکثر حوزه های قضایی در سراسر جهان غیرقانونی هستند؛ اگرچه بارها شاهد روی دادن برخی جنبش های جهانی در راستای قانونی کردن آنها در برخی کشورها مانند ایالات متحده آمریکا نیز بوده ایم.
با این وجود، طبیعی است که IGOها توسط این فناوری جدید مبتنی بر تمرکززدایی (ICO) تهدید شوند؛ اما خود IGOها می توانند از این تهدید و درگیری با ICOها نیز سود زیادی کسب کنند. در حقیقت IGOها می توانند از یک ICO استفاده کرده و با ایجاد توکن های مخصوص آن پروژه، اقدام به کسب سرمایه از طریق فروش آن توکن ها در یک ICO کنند. همچنین IGOها می توانند توکن هایی را ایجاد کنند که بخشی از اکوسیستم آنها به حساب بیاید و همچنین از آنها جهت اهدافی خاص مثل حق عضویت در پروژه استفاده کنند.
مزایا و معایب عرضه اولیه بازی
اساساً عرضه اولیه بازی (IGO) یا جذب سرمایه اولیه جهت راه اندازی یک پروژه گیمینگ از مزایای متعددی برخوردار است که هرکدام از این مزیت ها می توانند باعث محبوبیت آن پروژه بین کاربران شوند. در حقیقت عرضه اولیه بازی فرصتی را برای توسعه دهندگان بازی فراهم می کند تا بدون اتکا به ناشران یا سرمایه گذاران، اقدام به جذب سرمایه مورد نیاز خود کنند. از این رو در ادامه قصد داریم تا به این مزایا اشاره داشته باشیم:
نیازی به چشم پوشی از حقوق صاحبان سهام شرکت نیست
ناشران معمولاً اصرار دارند که در ازای سرمایه‌گذاری‌شان، مالک بخشی از شرکت شما باشند و این یعنی شما باید بخشی از مالکیت کسب‌وکارتان را از دست بدهید و این موضوع به هیچ وجه در یک IGO رخ نمی دهد.
تامین مالی سریع
اگر در ذهن خود یک ایده داشته و همچنین در شبکه های اجتماعی نیز به اندازه کافی دنبال کننده داشته باشید، یک عرضه اولیه بازی می تواند تمام سرمایه مورد نیاز شما را در یک بازه زمانی کوتاه فراهم کند.
کنترل کامل بر روی بازی خود
یک عرضه اولیه بازی به شما این امکان را می دهد تا مالکیت 100 درصد سهام شرکت خود را حفظ کنید. این بدین معنا است که شما می توانید تمام تصمیمات مربوط به توسعه پروژه را شخصاً بر عهده گیرید.
تامین مالی بازی های آینده
عرضه اولیه بازی این امکان را به شما می دهد تا به طور همزمان برای چندین پروژه، فرایند تامین مالی را انجام دهید؛ چراکه در زمانی که هنوز در فاز بازاریابی و افزایش مخاطبین خود هستید، جمع آوری و جذب سرمایه سریعتر و آسان تر رخ خواهد داد.
همچنین بخوانید: وام جمعی (Crowdloan) چیست؟؛ با برگ برنده ICO ها بیشتر آشنا شوید.
معایب
- یکی از معایب اصلی یک عرضه اولیه بازی این است که یک طرح یا صفر و یا صد است. در حقیقت پس از شروع فرآیند IGO و در صورت عدم موفقیت عرضه اولیه بازی در دور اول، بایستی پیش از اقدام جهت برگزاری دور دوم IGO، تمام سرمایه واریز شده توسط هر سرمایه گذار را به وی برگرداند. این بدان معنی است که شما می توانید یک دور کامل از فرایند IGO را انجام دهید، ولی با شکست مواجه شده و هیچ پولی در نهایت برای شما بدست نیاید.
- از طرفی، نقطه ضعف دیگر این روش است که پایان دادن زودتر از موعد یک عرضه اولیه بازی، اساساً کار دشواری است؛ چراکه تعداد افرادی که بایستی فرایند پایان زودهنگام IGO را به آنها اطلاع داد و همچنین مدت زمانی که این فرآیند طول می کشد، بسیار زیاد خواهد بود.
- همچنین معایب دیگر عرضه اولیه بازی این است که می تواند شدیداً ریسکی و خطرناک باشد. در حقیقت ورود به یک IGO، هیچگاه یک سرمایه گذاری بدون ریسک نخواهد بود؛ چراکه شما هرگز نمی دانید که آیا یک IGO موفق خواهد شد یا خیر.
در واقع برگزار کنندگان یک IGO باید قبل از جمع آوری سرمایه مورد نیاز از طریق یک IGO، پول، زمان و تلاش خود را به عنوان سرمایه خرج کنند. ضمناً جدا از موارد فوق، IGOها به مراتب بیش از یک عرضه اولیه عمومی (IPO) هزینه بر هستند. در حقیقت محبوبیت بالای عرضه اولیه بازی ها تا حدودی به این دلیل است که IPO ها کماکان در برخی کشورها مانند چین ممنوع هستند.
سخن پایانی
اساساً عرضه اولیه بازی یک رویکرد فوق العاده جهت لذت بردن از بازی و در کنار آن، کسب درآمد از این طریق است. در واقع در اغلب موارد، توسعه دهندگان بازی ها با معضل کمبود های مالی روبرو هستند و از طریق عرضه اولیه بازی ها، می توانند بودجه مورد نیاز خود جهت پیشبرد اهداف پروژه را جمع آوری کنند. جدا از این، توکن هایی که در برخی IGOها عرضه می شود، بعدها و با موفقیت پروژه، در صرافی های ارز دیجیتال، قابل خرید و فروش خواهند بود.
