بلاک چین چیست؟

بروزرسانی :اکتبر 8, 2020 @ 12:47 ب.ظ

برای تعريف بلاک چین (blockchain) باید دو رویکرد را درنظر بگیریم:

1. بلاک چین به عنوان یک روش برای ذخیره داده ها
2. بلاک چین پروتکلی برای انتقال اطلاعات یا دارایی ها

بلاک چین روشی برای ذخیره داده

در گذشته داده ها به صورت لیست یا فهرستی در فایل ذخیره می شد. اما این روش معایبی ازجمله مدیریت دشوار در جستجو و بازیابی اطلاعات داشت. پس از آن ساختارهای جدول به وجود آمد که دیتابیس هایی که بر این اساس کار می کنند بسیار قدرتمند هستند و می توانند داده ها را مدیریت می کند.

در حال حاضر هنوز هم از این ساختار داده استفاده می شود. اما معمولاً توسط یک نهاد مرکزی اداره می شوند، بانک و شبکه های اجتماعی مورد علاقه شما همگی از پایگاه داده برای ذخیره داده های شما استفاده می کنند. این نهادها تصمیم می گیرد چه کسی می تواند داده ها را به پایگاه داده اضافه کند و چه کسی می تواند به آن دسترسی پیدا کند ، اما همچنان قدرت تغییر یا حذف داده را دارد. می توانید پروفایل شبکه های اجتماعی خود را ویرایش کنید.

دوستان شما می توانند این اطلاعات را ببینند، اما اگر شما شرایط توافق نامه سایت را نقض کنید، آنها می توانند پست شما را حذف کنند. و اما بلاک چین یک ساختار جدید داده برای ذخیره سازی ارائه می کند به این صورت که داده ها در بلاکهایی ذخیره شده و به صورت زنجیره ای به هم متصل هستند. بلاک چین در یک شبکه نظیر به نظیر کار می کند.

خصوصیات بلاک چین به عنوان یک شبکه نظیر به نظیر

در یک شبکه نظیر به نظیر، کاربران برای دسترسی به سرویس به سرور مرکزی متصل نمی شوند، بلکه به نودهای دیگر متصل می شوند. همه نودها خدمات را به یکدیگر ارائه می دهند. نودها بلاک چین را مدیریت می کنند. این نودها یکدیگر را نمی شناسند و به همدیگر اعتماد ندارند.

خوبی این است که آنها نیازی به این اعتماد ندارند. بسیاری از نودها یک نسخه از داده ها را نگه می دارند و هیچ یک از نودها قدرت تغییر یا سانسور داده ها را ندارد. نودها (یا گره ها از نظر فنی) به طور مداوم با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند تا یکدیگر را در جریان رویدادهای جدید قرار دهند. بیشتر رویدادهای موجود در بلاکچین معمولاً تراکنش ها هستند.

هیچ نهاد متمرکز ، مانند بانک ، مسئول پذیرش و پردازش تراکنش های جدید نیست.

بلاک چین پروتکلی برای انتقال اطلاعات یا دارایی ها

پروتکل به معنی استانداردها و قوانین است.وقتی افراد زیادی می خواهند با هم همکاری کنند ، همیشه مجموعه ای از استانداردها، لازم است. تا دقیقاً نحوه همکاری هر فرد مشخص شود.برای درک بهتر پروتکل، این مفهوم را در اینترنت و ایمیل بررسی می کنیم.

اینترنت پروتكلی برای انتقال اطلاعات دارد. پروتکل اینترنت (TCP/IP) استانداردهایی را برای نحوه تقسیم و انتقال داده ها از سرور به رایانه شما تعریف می کند.

نامه الکترونیکی یا ایمیل هم یک «پروتکل» برای انتقال نامه های شما دارد که باید دقیقا مشخص شود آدرس مقصد و قالب نامه چگونه باشد تا نامه بتواند به کشورهای مختلف بدون مشکل انتقال یابد.

در بلاک چین هم برای انتقال اطلاعات مثلا انتقال پول باید از استاندارد یا پروتکل خاصی استفاده شود. سیستم های غیرمتمرکز پول شما را به گیرنده منتقل می کند. این پروتکل شما را ملزم می کند هزینه معامله کمی (مشابه تمبر) اضافه کرده، و اطلاعات لازم را به صورت استاندارد ارائه کنید. آدرس گیرنده ، مبلغ انتقال و امضای شما.

خوشبختانه شما نیازی به دانستن این قوانین ندارید .کیف پول دریافت و ارسال معاملات را آسان می کند. آنها همچنین برای شما امضا ایجاد می کنند ، بدون اینکه حتی متوجه شوید.

آدرسهای موجود در بلاکچین با آدرس هایی که شما به آنها عادت کرده اید کمی متفاوت هستند. آنها به این شکل هستند: znWPHuCGsgnJ5nsdu9AJdDcxDPWdrESoMNT. امضاها نیز با آنچه می دانید متفاوت است.

اصطلاح «بلاک چین» از کجا آمده است؟

بلاکچین از دو کلمه زنجیر و بلوک تشکیل شده است. زنجیره بلوکی داده ها را در یک دفتر بزرگ به صورت پیوسته نگه نمی دارد. بلکه داده ها را به بلوک جدا می کند. سپس این بلوک ها مانند صفحات جداگانه کتاب به هم متصل می شوند. هر صفحه به صفحه قبلی خود اشاره دارد. بدین ترتیب اصطلاح بلاک چین بوجود آمد. ماینرها دفتردار یک بلاک چین هستند

کلام آخر

بلاک چین یک تکنولوژی مدرن است که شرایطی برای درج دیتا به شکل همیشگی و بدون تغییر را ایجاد می‌کند. این تکنولوژی در واقع شکلی از پایگاه اطلاعات است که روی یک یا چند سرور منحصر به فرد قرار نگرفته، بلکه روی تمام رایانه هایی که به شبکه متصل می‌شوند، منتشر شده است.

به علت سود بردن از کریپتوگرافی و مستند ساختن آن در همه رایانه های نتورک، سوابق ضبط شده، امکان هک یا حذف ندارند. بیت کوین نخستین شیوه به کار گیری این تکنولوژی بود اما از این فناوری برای هر سیستمی که نیاز باشد در آن الزام اعتماد به میانجب ها و افراد شخص ثالث کم شود، می‌توان استفاده کرد.