مولتی چین (MultiChain) چیست؟ چیزی درباره‌اش می‌دانید؟ مولتی چین یا شبکه چندبلاک‌چینی شبکه بیت‌کوینیِ با سطح دسترسی مشخصی است که فقط برای موسسات مالی کار می‌کند. در این مقاله از فکت کوینز درباره آن بیشتر توضیح خواهیم داد. با ما همراه باشید.
مولتی چین چیست؟
مولتی چین پلتفرم بلاکچین منبع‌بازی است که برای ساخت و به‌کارگیری اپلیکیشن‌های بلاکچین خصوصی به‌کار می‌رود. این بستر برای استفاده در داخل سازمان‌ها طراحی می‌شود. مولتی چین API یا واسط برنامه‌نویسی کاربردی ساده‌ای دارد و استفاده از آن برای کاربران در سازمان‌ها کار پیچیده‌ای نیست.
مولتی چین مجموعه‌ای از ویژگی‌هایی مانند مشخص‌بودن سطح دسترسی کاربران به شبکه، دارایی‌های بومی، جریان دادهها(data streams) و پیکربندی پیش‌زنجیره‌ای ساده است. چنین ویژگی‌هایی به اپلیکیشن سازمان‌ها اجازه می‌دهد مقیاس‌پذیری، تطبیق‌پذیری بخش‌های مختلف سیستم با مجموعه و محرمانه‌بودن دادهها را حفظ کنند.
به عنوان یک شبکه خصوصی، سیستم‌های چندبلاک‌چینی ساختار ساده و کاربردهای فراوانی دارند. ضمن اینکه انعطاف‌پذیری‌شان هم بسیار مطلوب است. امکان به‌کارگیری زبان‌های برنامه‌نویسی مختلف از جمله پایتون، جاوا اسکریپت، C و روبی هم در آن وجود دارد.
لینک مفید: سرعت پردازش تراکنش در بلاک چین های قاتل اتریوم چقدر است؟
معرفی بیشتر مولتی چین (multichain)
در مولتی چین، توکن‌های بومی که به آن‌ها دارایی‌های گفته می‌شود، امکان تولید و تبادل میان ذی‌نفعان را دارند. چنین بلاک‌چینی برخی از ویژگی‌های بیت‌کوین را منعکس می‌کند و با توسعه پروتکل بیت‌کوین و APIهای آن، امکان تطابق شبکه با طیف وسیعی از ابزارها و کد منبع‌باز ساخته‌شده برای بیت‌کوین را فراهم می‌نماید. از جمله این امکانات می‌توان به کتابخانه‌های نرم‌افزاری، جست‌وجوگرهای آنلاین، کیف پول‌های موبایلی و ابزارهای امنیت سخت‌افزاری اشاره کرد.
کاربران یا نودهای شبکه (NODE) هم به‌جای یکنواختی فقط نیازمند اتصال و ارتباط‌اند. معنای این چیست؟ یعنی تمام سیستم‌هایی که نرم‌افزار را نصب می‌کنند، متصل می‌شوند تا شبکه‌ای مولتی چین را از درون یک سازمان یا میان سازمان‌های مختلف شکل بدهند و پایگاه داده مشابهی از تراکنش‌ها را به‌اشتراک بگذارند.
لینک مفید: مولتی چین کپیتال (Multi-Chain Capital) چیست؟
چرا از مولتی چین استفاده می‌شود؟
در سال ۲۰۱۴، عده‌ای از برنامه‌نویسان تصمیم به ایجاد پایگاه داده‌ای مشابه بیت‌کوین گرفتند؛ پایگاهی که امکان تطبیق‌دادن آن با اکوسیستم‌های تنظیم‌شده و قانون‌مند بیشتر است.
نخستین اقدامات و تلاش‌ها برای راه‌اندازی بیت‌کوین ۲.۰(Bitcoin 2.0) از سوی مجموعه کوین‌ساینسز( Coin Sciences) صورت گرفت. این شرکت در حوزه تولید و توسعه نرم‌افزارها فعال است و نام پروژه‌شان را کوین‌اسپارک (Coin Spark) گذاشتند.
بعد از اینکه پروژه کوین‌اسپارک شکست خورد، کوین ساینسز تصمیم به راه‌اندازی مولتی چین گرفت. راه‌اندازی این اکوسیستم چندبلاک‌چینی این بود که فناوری بلاکچین با حل چالش‌های قبلی‌اش حل و فصل شوند؛ برای مثال، مشکلاتی نظیر مقیاس پذیری.
مولتی چین می‌تواند مشکلات مربوط به هزینه استخراج را هم از میان بردارد و در ضمن با ایجاد کنترل و صدور مجوز برای سطوح دسترسی مختلف به شبکه امنیت بیشتری را به آن تقدیم کند.
به عنوان یک بلاکچین خصوصی، مولتی‌چین می‌تواند مقیاس‌پذیری شبکه را با کنترل داده‌هایی پیش ببرد که از سوی هر بلاک به‌اشتراک گذاشته می‌شوند. در این صورت، داده‌های بی‌ربط حذف می‌گردند و سرعت تراکنش‌ها افزایش پیدا می‌کند.
در این شبکه می‌توان دادهها و بستر را فقط در اختیار کاربرانی خاص قرار داد؛ در این صورت، امنیت و حفظ حریم خصوصی معنای بیشتری پیدا می‌کند.
هرچند که مولتی چین نسخه یا فورکی از بلاکچین است اما استخراج بلاک‌ها در آن ارزان‌تر تمام می‌شود چون خبری از الگوریتم اثبات کار(proof of work) نیست. پس مکانیزم انرژی‌بَر بلاکچین عادی در آن استفاده نمی‌شود.
نرم‌افزار مولتی‌چین با سیستم‌های مالی و راه‌کارهای زنجیره تامین تطبیق‌پذیر است. علت هم ریشه در سرعت تراکنش و رویکرد سرراست ذخیره داده دارد.
لینک مفید: مالتی چین کپیتال (Multi-Chain Capital) چیست؟
ویژگی‌های مولتی چین چیست؟
ویژگی‌های مولتی چین برای استفاده در سازمان‌ها و بانک‌ها جذابیت‌هایی دارد. برای مثال، نیاز به مجوز برای دسترسی پیداکردن در آن لحاظ شده است. حریم خصوصی این بلاکچین تأمین می‌شود و دست توسعه‌دهندگان در تنظیم مواردی نظیر سطح اجماع(consensus)، پاداش‌های استخراج، حداکثر اندازه و حجم شبکه و … باز است.
نخستین ادمین چنین شبکه‌ای می‌تواند به ذی‌نفعان مختلف نقش‌های متنوع بدهد و مالکیت دادهها را به افراد مختلف اختصاص بدهد. ضمن اینکه توانایی به‌اشتراک‌گذاری پایگاه داده یا عرضه عمومی نودهای دیگر در شبکه را هم دارد.
استریم(Stream)
در مولتی چین می‌توان پایگاه داده خصوصی را به اشتراک گذاشت. به این ویژگی استریم (Stream) گفته می‌شود. هر استریم می‌تواند داده‌های خام را در بلاکچین بازیابی و ذخیره کند. استریم‌ها در واقع مجموعه‌ای از آیتم‌ها هستند و هر آیتم شامل برچسب زمانی خاص، کلیدهای اختیاری برای بازیابی داده، امضای دیجیتالی و دادهها است.
استریم‌ها می‌توانند به شکل باز یا بسته تولید شوند. استریم‌های باز از سوی تمام کسانی که مجوز ارسال تراکنش بلاک‌چینی دارند، قابل‌نگارش هستند. نمونه‌های بسته هم محدود به فهرست قابل‌تغییری از آدرس‌های مجوز دارند.
دارایی‌ها(Assets)
هر توکن در مولتی چین با عنوان دارایی شناخته می‌شود. شبکه چندبلاک‌چینی امکان ایجاد و پیگیری دارایی‌های دیجیتالی را در سطح شبکه بلاکچین مقدور می‌کنند. از این دارایی‌ها برای پرداخت کارمزد شبکه هم استفاده می‌شود. هر نود یا گره مولتی چین می‌تواند شمار دارایی‌ها در تراکنش‌های مختلف را شناسایی و تایید کند.
ارتباط هم‌تابه‌هم‌تا(Peer-to-Peer connection)
فرایند توافق‌کردن در مولتی چین زمانی رخ می‌دهد که نودها در بلاکچین با هم ارتباط پیدا می‌کنند. هویت هر فرد با آدرسی به همراه فهرستی از مجوزها مشخص می‌شود.
با این وجود، گره‌ها یا همان نودها (کاربران شبکه) به هم پیام می‌فرستند و در صورت خوشایندنبودن پیام‌ها، امکان قطع ارتباط همتا به همتا وجود خواهد داشت.
مقیاس‌پذیری(Scalability)
مولتی چین به کمک روش ذخیره داده زنجیره‌ای دوگانه می‌تواند مشکل مقیاس‌پذیری بلاکچین را حل کند. هر بخش از اطلاعاتی که در استریم منتشر می‌شود، به‌طور اختیاری می‌تواند برون‌زنجیره‌ای یا درون‌زنجیره‌ای باشد. برخلاف بلاک‌چین‌های دیگر که از همه نودها انتظار می‌رود تراکنش‌ها را ذخیره و تایید کنند، مولتی چین دادهها را در اختیار همه کاربران قرار نمی‌دهد.
اندازه بلاک‌ها با جای‌گذاری هَش‌های بزرگ داده در تراکنش‌ها به‌جای خود دادهها در مولتی چین کاهش پیدا می‌کند. رمزگشایی کلیدها برای هر بخش از دادهها فقط برای کسانی صورت می‌گیرد که قرار است، آن‌ها را ببینند و همه به داده‌های رمزگشوده دسترسی ندارند. مولتی چین می‌تواند تا ۲۰۰۰ تراکنش را در هر ثانیه پردازش کند.
لینک مفید:تفاوت بلاکچین لایه 1 و لایه 2 ؟ راه حلی برای مقیاس پذیری
استخراج(Mining)
استخراج از سوی گروهی از ادمین‌ها شبکه صورت می‌گیرد و از اجماع توزیع‌شده از سوی تاییدکنندگان مشخص استفاده می‌کند. برای جلوگیری از ایجاد انحصار در فرایند استخراج هم فقط یک تاییدکننده فرایند در هر بلاک وجود دارد.
برخلاف فرایند استخراج بیت‌کوین که نودها نیازمند به حل مساله‌ای محاسباتی هستند، در اینجا هر کاربر دارای مجوز بعد از انتظار برای زمان پایانی تصادفی (timeout) می‌تواند بلاک‌های تازه تولید کند.
کارمزد تراکنش‌ها و پاداش بلاک‌ها هم به‌طور پیش‌فرض صفر هستند؛ بنابراین، ماینرها پاداشی دریافت نمی‌کنند اما به‌خاطر توکن‌سازی داده‌های شبکه از سوی کاربران دستمزد دریافت می‌کنند.
لینک مفید: دلایل برتری اتریوم نسبت به دیگر شبکه‌های بلاک چینی در آینده
در آخر
مولتی چین توانسته فناوری بلاکچین را برای سازمان‌ها و شرکت‌های مختلف کاربردی کند؛ با توسعه مقیاس‌پذیری و سرعت تراکنش‌ها با پشتیبانی از بلاک‌چینی که می‌توانند به هم متصل شوند و در تعامل قرار بگیرند.
باید قبول کرد که وجود شبکه‌های بلاک‌چینی با امکان کنترل می‌تواند برای موسساتی مانند بانک‌ها مفیدتر واقع شود. البته هزینه راه‌اندازی چنین سیستمی هنوز گران است و باید همه نادها قبل از انجام هرگونه تراکنش شناسایی شوند. با این حال فناوری جذابی است که در حال حاضر هم طرفداران زیادی در سازمان‌های مختلف دارد.
