ماشین حساب ماینر و محاسبه سود استخراج

هر کوین الگوریتم استخراج مخصوص به خودش را دارد. و هر کدام از این الگوریتم ها تنها به وسیله ی سخت افزار خاصی قابل استخراج هستند.برای مثال:

الگوریتم هش بیتکوین SHA256 است. پس استخراج آن تنها از طریق دستگاه های  SHA256 ASIC  امکانپذیر است.
الگوریتم هش لایتکوین اسکریپت Scrypt  است. بنابراین استخراج لایتکوین هم تنها با ASIC های Scrypt ممکن است.
الگوریتم هش رمزارز دش هم X11  است . پس فقط با دستگاهی با همان الگوریتم ماین میشود.
اتریوم هم از الگوریتم  Ethash PoW استفاده میکند. قبلاً اتریوم با سخت افزارهای معمولی GPU هم استخراج میشدند، اما اکنون تنها ماینرهایی که از ASICهای  Ethash استفاده میکنند سود خوبی میگیرند.

سختی شبکه  یا سختی استخراج یک واحد اندازه گیری است که در فرآیند استخراج بیت کوین مورد استفاده قرار می گیرد . سختی نشان می دهد که حل یک معمای رمزنگاری پیچیده چقدر دشوار است.

سختی بیت کوین بعد از ساخته شدن هر 2016 بلاک بر اساس زمانی که برای کشف بلاک های قبلی لازم بود تنظیم می شود. چون هر 10 دقیقه یک بلاک استخراج می شود ، تغییر سختی دقیقاً دو هفته یکبار انجام می شود. اگر استخراج 2016  بلاک قبلی بیش از دو هفته طول کشید ، سختی Bitcoin افزایش می یابد. برای حفظ زمان لازم برای پردازش یک بلوک در حدود 10 دقیقه ، سختی باید به صورت دوره ای تنظیم شود.

عدد سختی شبکه (تعداد صفر مورد نیاز در ابتدای هش) مرتباً عوض می‌شود، به طوری که ​​حدوداً ۱۰ دقیقه طول می‌کشد تا یک بلاک حل شود.

چرا ۱۰ دقیقه؟ از نظر ماینرها این دقیقاً همان زمانی است که با روند ثابت و نزولی استخراج کوین‌های جدید مطابقت دارد. یعنی انتظار می‌رود حداکثر تا سال ۲۱۴۰، تمام ۲۱ میلیون بیت کوین استخراج شده باشد. اولین ماینری که هش صحیح را به دست آورد، پیروزی خود را به بقیه شبکه اعلام می‌کند. پس تمام ماینرها بلافاصله کار روی آن بلاک را متوقف کرده و سعی می‌کنند بلاک دیگری را حل کنند. ماینر پیروز در ازای کارش مقداری بیت کوین پاداش می‌گیرد.

برای افرادی که به تازگی به حوزه رمزارز وارد شده اند درک معنای ارزش بازار (Market cap ) بسیار سخت است. هرچه قدر عرضه یک کوین کمتر باشد و در مقابل تقاضای مردم برای خرید آن بیشتر باشد، ارزش آن رمزارز بیشتر میشود.بنابراین، قبل از اینکه استخراج یک کوین را آغاز کنید یا تصمیم به خرید آن بگیرید، بهتر است کاملاً درباره آن تحقیق کنید و از حجم عرضه آن با خبر شوید.

معمولاً تعداد اکثر کوین های موجود در بازار محدود است. تنها تعداد کمی از کوین ها از این قائده مستثنی هستند و تعدادشان نامحدود است. از طرف دیگر کوین هایی هم هستند که تحت مدیریت و اداره یک شخص یا کمپانی خاص قرار دارند. این رمزارزها توسط شخص یا شرکتی قفل و سپس به بازار عرضه میشوند.(ICO) از این میان میتوان به XRP رمز ارز شرکت ریپل اشاره کرد. کل عرضه یک کوین از مهمترین عوامل مؤثر بر ارزش بازارش است و البته معیاریست که بسیاری از تازه واردان آن را اشتباه میگیرند.

مدت زمانی که هر بلاک از تراکنش‌ها به بلاک چین متصل یا به اصطلاح ماین می‌شود. زمان بلاک هر ارز دیجیتال به صورت ثابت تعریف شده است اما می‌تواند کم یا بیشتر از حد تعریف شده باشد. برای مثال زمان بلاک بیت کوین ۱۰ دقیقه است، بنابراین حدود هر ۱۰ دقیقه تراکنش‌های بیت کوین در یک بلاک قرار می‌گیرند و این بلاک توسط ماینر بررسی و به بلاک چین متصل می‌گردد. در این فرایند به تعداد بیت کوین‌های موجود افزوده می‌شود و به ماینر تعلق می گیرد.

اولین ماینری که هش صحیح را به دست آورد، پیروزی خود را به بقیه شبکه اعلام می‌کند. پس تمام ماینرها بلافاصله کار روی آن بلاک را متوقف کرده و سعی می‌کنند بلاک دیگری را حل کنند. ماینر پیروز در ازای کارش مقداری بیت کوین پاداش می‌گیرد.

در آینده تعداد بیت کوین‌های اعطا شده به عنوان پاداش برای حل پازل، کاهش می‌یابد. در حال حاضر این جایزه 25.6 بیت کوین است اما این تعداد هر ۴ سال یک بار نصف می‌شود . تاریخ بعدی( 2024)با توجه به هزینه برق و هزینه سخت افزار، ارزش بیت کوین درچند سال آینده بالا می‌رود تا شاید بخشی از این کاهش پاداش را جبران کند، اما قطعی نیست.