اتریوم (Ethereum) چیست ؟ صفر تا صد ارز دیجیتال اتریوم

 اتریوم چیست؟

اتریوم یک پلتفرم محاسباتی غیرمتمرکز است. می توانید مانند لپتاپ یا رایانه شخصی به آن فکر کنید. اما در یک دستگاه اجرا نمی‌شود. در عوض همزمان با هزاران ماشین در سراسر جهان کار می‌کند. به این معنی که هیچ مالکی ندارد. اتریوم مانند بیت کوین و سایر رمزارزها به شما امکان انتقال پول دیجیتال را می‌دهد. با این حال توانایی‌های بیشتری دارد‌، شما می‌توانید از اتریوم برای نوشتن کد برنامه خود استفاده کنید یا با برنامه‌های ایجاد شده توسط کاربران دیگر تعامل داشته باشید. به خاطر انعطاف پذیر بودن این پلتفرم شما می‌توانید انواع برنامه‌های پیچیده را در Ethereum راه اندازی کنید. در ادامه با فکت کوینز همراه باشید تا با دومین ارز دیجیتال جهان بیشتر آشنا شوید.

به بیان ساده، ایده اصلی اتریوم این است که توسعه‌دهندگان بتوانند کدی را ایجاد کنند و به جای کاربرد یک سرور متمرکز ، از طریق یک شبکه توزیع شده اجرا شود. یعنی به طور تئوری، این برنامه‌ها نمی توانند خاموش یا سانسور شوند. چه تفاوتی بین Ethereum و Ether (ETH) وجود دارد؟ واحدهایی که در Ethereum استفاده می شوند Ethereum یا Ethereums نامیده نمی‌شوند. Ethereum خود پروتکل است، اما واحد پولی یا توکن این شبکه اتر (ETH) نامیده می‌شود.

چه چیزی Ethereum را ارزشمند می‌کند؟

ما این ایده را که Ethereum می‌تواند کدها را در یک سیستم توزیع شده اجرا کند، تجربه کردیم. به همین ترتیب، گروه‌های خارجی نمی‌توانند در برنامه‌ها تغییر ایجاد کنند. آنها به پایگاه داده Ethereum (یعنی بلاکچین) اضافه می‌شوند و می‌توانند طوری برنامه‌ریزی شوند که کد قابل ویرایش نباشد. با این وجود، پایگاه داده برای همه قابل مشاهده است. بنابراین کاربران می‌توانند کد را قبل از تعامل با آن بررسی کنند.

یعنی هر کسی، در هر نقطه از دنیا، می‌تواند برنامه‌هایی را اجرا کند که هرگز آفلاین نمی‌شود. جالبتر اینکه، از آنجا که واحد اصلی آن – اتر – منبع ذخیره ارز است. این برنامه‌ها می‌توانند شرایطی را برای نحوه انتقال ارزش تعیین کنند. ما این برنامه‌ها را قراردادهای هوشمند می‌نامیم. در بیشتر موارد، می‌توان آنها را بدون دخالت انسان تنظیم‌ کرد. پس قابل درک است که چرا ایده «پول قابل برنامه ریزی» یا programmable money، کاربران، توسعه دهندگان و مشاغل سراسر دنیا را مجذوب خود کرده‌ باشد.

بلاکچین اتریوم چیست؟

بلاک‌چین در قلب اتریوم نهفته است‌. پایگاه داده‌ای که اطلاعات استفاده شده توسط پروتکل را در خود نگه می‌دارد. اگر مقاله‌ی بیت کوین چیست را خوانده باشید درک پایه‌ای از نحوه کار بلاک چین خواهید داشت. بلاک چین Ethereum مشابه بیت کوین است، هرچند که داده‌های ذخیره شده و نحوه ذخیره آن متفاوت است.

تصور کنید بلاک چین اتریوم کتابی است که مدام به صفحات آن اضافه می‌کنید. هر صفحه یک بلاک نامیده می‌شود که با اطلاعات مربوط به معاملات و تراکنش ها پر شده است. وقتی می‌خواهیم یک صفحه جدید اضافه کنیم، باید میزانی از ارزش را بر صفحه فعلی قرار دهیم. این ارزش باید به هر کسی اجازه دهد که ببیند صفحه جدید بعد از صفحه فعلی اضافه شده است و به صورت تصادفی در کتاب قرار نگرفته است .در واقع، این ارزش‌ها عملکردی شبیه به شماره صفحه دارند. پس با مشاهده‌ی یک صفحه، می‌توان با اطمینان گفت که از صفحه قبلی پیروی کرده‌ است. برای این کار از فرایندی به نام هشینگ (hasing) استفاده می‌کنیم.

در طی فرایند هشینگ (hashing) بخشی از اطلاعات گرفته شده و یک شناسه منحصر به فرد (هش) تحویل داده‌ می‌شود. این فرآیند یک طرفه است: شما به راحتی می‌توانید هش را محاسبه کنید. اما برای شما امکان‌پذیر نیست که هش را معکوس کنید تا از اطلاعات پایه‌ی آن استفاده نمایید. و این مسئله برای استخراج یا ماینینگ بسیار اهمیت دارد.اکنون مکانیزمی داریم که می‌توان صفحات خود را با ترتیب صحیح به یکدیگر پیوند داد. هر گونه تلاش برای تغییر ترتیب یا حذف صفحات، آشکار می‌کند که در کتاب ما دستکاری ایجاد شده است.

تفاوت اتریوم و بیت کوین در چیست؟

بیت کوین برای ایجاد یک سیستم جهانی پول نقد دیجیتال به فناوری بلاکچین و انگیزه‌های مالی متکی است. چند نوآوری اساسی ارائه داده است که امکان هماهنگی کاربران در سراسر جهان را بدون نیاز به مدیریت مرکزی فراهم می‌کند. با اجرای برنامه توسط هر یک از شرکت‌کنندگان در رایانه خود، بیت‌کوین این امکان را برای کاربران فراهم می‌کند تا در یک وضعیت غیر معتبر و غیرمتمرکز، با پایگاه داده مالی توافق کنند.

از بیت‌کوین غالباً به عنوان بلاک چین نسل اول یاد می‌شود. این سیستم بیش از حد پیچیده نیست و این یک نقطه قوت در مورد امنیت آن است. برای اولویت‌بندی امنیت در اساس خود انعطاف پذیر نیست. در واقع زبان قرارداد هوشمند در بیت‌کوین بسیار محدود است و برنامه‌های خارج از معاملات را به خوبی نمی‌پذیرد. در مقابل، نسل دوم بلاک چین توانایی بیشتری دارد. علاوه بر معاملات مالی، این سیستم عامل‌ها درجه بالاتری از برنامه ریزی را امکان پذیر می‌کنند. اتریوم آزادی بیشتری را در اختیار توسعه‌دهندگان قرار می‌دهد تا کد خود را تست کرده و آنچه را ما برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) می‌نامیم، ایجاد کنند.

اتریوم اولین موج بلاکچین های نسل دوم بود و همچنان برجسته‌ترین موج زنجیره‌ای است. درست است که شباهت‌هایی به بیت‌کوین دارد و می‌تواند بسیاری از عملکردهای مشابه آن را انجام دهد، اما در پس پرده، این دو بسیار متفاوتند و هر کدام مزایای خاص خود را نسبت به دیگری دارند.

اتریوم چگونه کار می‌کند؟ ماشین مجازی اتریوم چیست؟

ما می‌توانیم اتریوم را به عنوان یک ماشین حالت تعریف کنیم. تمام این ها بدان معنی است که در هر زمان مشخص ، شما از همه مانده حساب ها و قراردادهای هوشمند یک پرونده مجازی در اختیار دارید. برخی اقدامات باعث به روزرسانی ماشین حالت می‌شوند، به این معنی که همه گره ها داده‌های خود را به روز می‌کنند تا تغییر را نشان دهند.

قراردادهای هوشمندی که در اتریوم اجرا می‌شوند توسط صرافی‌ها (اعم از کاربران یا سایر قراردادها) منعقد می‌شوند. وقتی کاربر معامله ای را به یک قرارداد می‌فرستد، هر گره در شبکه کد قرارداد را اجرا می‌کند و خروجی را ثبت و ضبط می‌کند. این کار را با استفاده از ماشین مجازی Ethereum (EVM) انجام می‌دهد. به زبان ساده این ماشین قراردادهای هوشمند را به دستورالعمل های رایانه تبدیل می کند.

برای به روزرسانی وضعیت، مکانیزم ویژه‌ای به نام استخراج استفاده می شود. استخراج با الگوریتم اثبات کار انجام می‌شود. دقیقاً مانند بیت‌کوین.

ماشین مجازی اتریوم یا (EVM) یک نرم افزار تورینگ است. این نرم‌افزار روی شبکه اتریوم اجرا می‌شود. این سیستم بدون در نظر گرفتن زبان برنامه نویسی هر مقدار که کاربر نیاز داشته‌باشد زمان و حافظه در اختیار او قرار می‌دهد. ماشین مجازی اتریوم بستر را برای فرآیند تولید برنامه‌های بلاک چینی را بسیار ساده‌تر و کارآمد‌تر از همیشه مهیا می‌کند. به جای اینکه برای هر یک از برنامه‌ها یک بلاک چین مجزا ایجاد کنید. می‌توانید از بلاک چین اتریوم برای هزاران برنامه استفاده کنید.

بیشتر بخوانید: تورینگ کامل (Turing Complete)

قرارداد هوشمند چیست؟

قرارداد هوشمند فقط یک کد است. این کد نه هوشمند است و نه به معنای سنتی آن یک قرارداد است. اما ما آن را هوشمند می نامیم زیرا تحت شرایط خاصی اجرا می‌شود. و از این رو می تواند قرارداد محسوب شود که توافق نامه‌های طرفین را اجرا کند.

دانشمند کامپیوتر نیک زابو این ایده را در اواخر دهه 1990 ارائه داد. وی برای توضیح این مفهوم از مثال ماشین فروش استفاده کرد و بیان داشت که می توان از آن به عنوان پیش درآمد قرارداد هوشمند مدرن یاد کرد. ماشین فروش، یک قرارداد ساده در حال اجرا است. کاربران سکه وارد می‌کنند و در عوض، دستگاه محصول مورد نظر خود را تولید می‌کند. یک قرارداد هوشمند این نوع منطق را در یک محیط دیجیتالی اعمال می‌کند.

در Ethereum ، توسعه دهنده قرارداد را تبدیل به کد می‌کند تا بعداً توسط EVM خوانده شود. سپس آن را با ارسال به آدرس خاصی که قرارداد را ثبت می کند، منتشر می‌کنند. در این مرحله، همه می‌توانند از آن استفاده کنند. این قرارداد را نمی توان حذف کرد‌، مگر اینکه در هنگام نوشتن یک شرط توسط توسعه دهنده مشخص شده باشد.

اکنون قرارداد یک آدرس دارد. برای تعامل با آن، کاربران فقط باید 2 ETH را به آن آدرس ارسال کنند. این کار کد قرارداد را فعال می کند. پس همه رایانه‌های موجود در شبکه می‌توانند آن را اجرا کنند. موارد فوق شاید از اساسی‌ترین نمونه‌های کاری باشد که می‌توان با اتریوم انجام داد. برنامه‌های پیچیده‌تری که بسیاری از قراردادها را به هم متصل می‌کند می‌توانند ساخته‌شوند و البته برخی نیز ساخته‌شده‌اند.

خالق Ethereum

در سال 2008 ، یک توسعه دهنده ناشناخته (یا گروهی از توسعه دهندگان) اسناد رسمی بیت کوین را با نام مستعار Satoshi Nakamoto منتشر کرد. این باعث تغییر دائمی چشم انداز پول دیجیتال شد. چند سال بعد، یک برنامه نویس جوان به نام Vitalik Buterin راهی برای پیشبرد این ایده و استفاده از آن در هر نوع کاربردی پیش‌بینی کرد. این مفهوم سرانجام به اتریوم تبدیل شد.پ

اتریوم توسط Buterin در یک پست وبلاگ در سال 2013 با عنوان Ethereum: The Ultimate Smart Contract and Decentralized Application Platform پیشنهاد شد. وی در آن پست، ایده‌ای برای بلاک چین تورینگ کامل یعنی یک کامپیوتر غیرمتمرکز که با در اختیار داشتن زمان و منابع کافی، می‌تواند هر برنامه‌ای را اجرا کند، توصیف‌کرد.

با گذشت زمان انواع برنامه‌هایی که می‌توانند در بلاکچین مستقر شوند فقط به تصورات توسعه دهندگان محدود می‌شد. Ethereum قصد دارد کشف کند که آیا فناوری بلاک چین استفاده‌های معتبری خارج از محدودیت‌های طراحی عمدی بیت کوین دارد یا نه. خوب اصلاً اتر چگونه توزیع شد؟ Ethereum در سال 2015 با عرضه اولیه‌ای به ارزش 72 میلیون اتر ارائه شد. بیش از 50 میلیون از این توکن‌ها در یک فروش عمومی توکن به نام عرضه اولیه سکه (ICO) توزیع شده، جایی که مردم می‌توانند در ازای بیت‌کوین یا ارز فیات، توکن‌های اتر را خریداری کنند.

 DAO یا سازمان مستقل غیرمتمرکز و اتریوم کلاسیک

با استفاده از Ethereum ، روش‌های کاملا جدیدی برای همکاری آزاد از طریق اینترنت امکان پذیر شده‌است. به عنوان مثال، DAO ها (سازمان‌های مستقل غیرمتمرکز) را در نظر بگیرید. آن‌ها نهادهایی هستند که با کد رایانه اداره می‌شوند، دقیقاً مشابه برنامه‌های رایانه‌ای. یکی از اولین و بلند پروازانه‌ترین تلاش‌ها برای چنین سازمانی “DAO” بود. این قرارداد باید از قراردادهای هوشمند پیچیده‌ای که در بالای Ethereum قرار دارند تشکیل شده و به عنوان یک صندوق سرمایه‌گذاری مستقل عمل کند. توکن‌های DAO در یک ICO توزیع شدند و به همراه دارندگان حق رأی، سهام دارایی را به دارندگان توکن می‌دادند.

مدت زیادی از راه اندازی آن نگذشته بود که نیروهای مخرب از آسیب پذیری آن استفاده کرده و تقریباً یک سوم بودجه DAO را تخلیه کردند. لازم به یادآوری است که در آن زمان ، 14٪ از کل منبع اتر در DAO قفل شده بود. نیازی به گفتن نیست که این یک اتفاق ویرانگر برای شبکه تازه کار اتریوم بود. پس از اندکی تأمل، زنجیر به سختی در دو زنجیره قرار گرفت. یک زنجیره برای برگرداندن وجوه به صورت معکوس عمل کرد و همان چیزی است که اکنون به عنوان بلاکچین Ethereum شناخته می‌شود. زنجیره اصلی، که در آن معاملات معکوس نشدند و تغییرناپذیری آن حفظ شد، اکنون به عنوان Ethereum Classic شناخته می شود. با وجود نادیده گرفتن نقاط ضعف امنیتی، DAO پتانسیل قراردادهای هوشمند را در سطح وسیعی از طریق اینترنت بی‌اعتماد نشان‌داد.

چگونه اتر جدید ایجاد می شود؟

اگر با بیت‌کوین آشنا باشید، می‌دانید که فرآیند استخراج برای امنیت و به‌روزرسانی بلاک چین ضروری است. در اتریوم نیز همین اصل وجود دارد: برای پاداش دادن به کاربرانی که از آن استفاده می‌کنند (که البته هزینه بر است)، پروتکل به آنها اتر پاداش می‌دهد.

استخراج اتریوم در صورتی که به یک سرویس متمرکز و معتبر دسترسی داشته باشیم بسیار ساده خواهد بود. از آنجایی که در شبکه بیت کوین در تلاشیم تا یک سیستم ارزی غیر متمرکز بسازیم پس لازم است، سیستم تراکنش وضعیت را با اجماع ترکیب کرده تا مطمئن شویم که همه نودها در مورد ترتیب تراکنش ها به توافق رسیده اند.

فرآیند اجماع غیر متمرکز به نودهایی در شبکه نیاز دارد تا به صورت مداوم در صدد تولید بسته هایی از تراکنش ها باشند. این بسته ها بلاک نامیده میشوند. شبکه باید در هر 10 دقیقه یک بلاک را حل کند . هر بلاک حاوی یک برچسب زمان، عدد نانس، هش بلاک قبلی و لیستی از تراکنش های همان بلاک است.با گذشت زمان این فرآیند، زنجیره ای از بلاک های در حال توسعه ای تولید میکند، که مدام به روز میشوند. تا آخرین وضعیت دفتر کل بیتکوین را نشان دهند.

در پلتفرم اتریوم پیام ها تقریبا شبیه به تراکنش های بیتکوین هستند. اما برخی ویژگی هایشان فرق دارد، اولین تفاوت این است که پیام Ethereum میتواند از طرف یک حساب خارجی یا قراردادی باشد در حالی که تراکنش بیتکوین فقط توسط یک حساب خارجی ایجاد میشود. دوم اینکه پیام های اتریوم حاوی داده هستند. و در آخر اگر دریافت کننده ی پیام اتریوم یک حساب قراردادی باشد گزینه پاسخ به پیام برای آن فعال است. این بدین معناست که پیام های اتریوم از قابلیت توابع هم برخوردار میباشند.

کلمه ” تراکنش” در سیستم Ethereum به بسته های داده امضا شده ای گفته میشود که پیام ارسال شده از حساب با مالکیت خارجی را ذخیره میکند. قسمتهای مختلف تراکنش عبارتند از:گیرنده پیام، امضایی که هویت فرستنده را تأیید میکند، مقدار اتر ، داده هایی برای ارسال و مقادیری به نام های STARTGAS و GASPRICE. که در ادامه ی مقاله به آنها خواهیم پرداخت.

تعداد  اتریوم

از فوریه سال 2020 ، میزان عرضه کل اتر در حدود 110 میلیون است. بر خلاف بیت‌کوین، برنامه انتشار توکن اتریوم به طور عمدی در زمان راه‌اندازی در موردش تصمیم گیری نشد. بیت‌کوین تلاش کرد تا با محدود کردن میزان عرضه و کاهش میزان سکه‌های جدید، ارزش خود را حفظ کند. از طرف دیگر، Ethereum قصد دارد تا زمینه‌ای برای برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) فراهم کند. از آنجا که مشخص نیست چه نوعی از برنامه انتشار توکن مناسبتر ‌است، به این سوال هنوز پاسخ داده نشده است.

 استخراج اتریوم

استخراج برای امنیت شبکه بسیار مهم است. این عمل تضمین می‌کند که بلاکچین می‌تواند به طور منظم به‌روز شود. و به شبکه امکان می‌دهد بدون یک تصمیم گیرنده واحد فعالیت کند. در استخراج، زیرمجموعه‌ای از گره‌ها (به نام ماینرها) قدرت محاسبه را به حل یک معمای رمزنگاری اختصاص می دهند. در واقع کاری که آنها انجام می‌دهند هش کردن مجموعه‌ای از معاملات معلق در کنار برخی از داده‌های دیگر است. برای اینکه بلاک معتبر شناخته شود، باید هش به زیر مقداری برسد که توسط پروتکل تنظیم شده‌ است. در صورت عدم موفقیت، می‌توانند برخی از داده ها را اصلاح کرده و دوباره امتحان کنند.

برای رقابت با دیگران، استخراج کنندگان باید بتوانند هرچه سریعتر هش کنند. ما قدرت آن‌ها را در میزان هش اندازه‌گیری می‌کنیم. هرچه میزان هش در شبکه بیشتر باشد، حل مسئله دشوارتر می‌شود. همان‌طور که می‌توانید تصور کنید، هش کردن مداوم در سرعت‌های بالا گران است. برای ایجاد انگیزه در ماینرها برای امنیت شبکه، به آن‌ها پاداش داده می‌شود. این هزینه از تمام هزینه‌های مربوط به معاملات در بلاک تشکیل شده است. آن‌ها همچنین اتر تازه تولید شده را دریافت می‌کنند.

 گس(GAS) اتریوم چیست؟

چه اتفاقی می‌افتد که ده ها هزار نفر در حال انجام قراردادهای پیچیده هستند؟ اگر کسی قرارداد خود را تنظیم کند تا از همان کد عبور کند، هر گره باید آن را به طور نامحدود اجرا کند. این باعث فشار بیش از حد به منابع می شود و سیستم احتمالاً در نتیجه‌ی آن سقوط می‌کند. خوشبختانه اتریوم مفهوم گس را برای کاهش این خطر معرفی می‌کند. همانطور که ماشین شما بدون سوخت کار نمی‌کند‌، قراردادها بدون گس قابل اجرا نیستند. قراردادها مقدار گس را تعیین می کنند که کاربران برای راه اندازی موفقیت آمیز باید برای آنها بپردازند. اگر سوخت کافی نباشد قرارداد متوقف می‌شود.

در اصل این یک مکانیسم هزینه است. همین مفهوم در مورد معاملات نیز وجود دارد: انگیزه ماینرها سود بیشتر است. بنابراین ممکن است معاملات با کارمزد کمتر برایشان مهم نباشد.

توجه داشته باشید که اتر و گس یکسان نیستند. قیمت متوسط ​​گس در نوسان است و تا حد زیادی توسط ماینرها تعیین می‌شود. هنگام انجام معامله، هزینه گس را در ETH پرداخت می‌کنید. از این نظر مانند هزینه‌های بیت کوین است. اگر شبکه شلوغ شود و بسیاری از کاربران سعی در معامله داشته باشند، متوسط ​​قیمت گس احتمالاً افزایش می‌یابد. برعکس اگر فعالیت زیادی نباشد، کاهش می‌یابد.

در حالی که قیمت گس تغییر می‌کند ، هر عملیاتی مقدار مشخصی از گس مورد نیاز را دارد. این بدان معناست که قراردادهای پیچیده بسیار بیشتر از یک معامله ساده سوخت مصرف می‌کنند. بدین ترتیب، گس معیار اندازه‌گیری توان محاسباتی است. و تضمین می‌کند که سیستم بسته به استفاده آنها از منابع Ethereum می‌تواند هزینه مناسبی را در اختیار کاربران قرار دهد. قیمت گس به طور کلی کسری از اتر است. به همین ترتیب، از واحد کوچکتر (gwei) برای نشان دادن آن استفاده می‌کنیم. یک gwei معادل یک میلیاردم اتر است.

به منظور جلوگیری از ایجاد حلقه های نا محدود در کد نویسی ، هر تراکنش باید محدودیتی برای تعداد مراحل محاسباتی اجرای کد تعیین کند (STARTGAS )، پیام های اولیه و پیام های اضافی که در حین اجرا پدید می آیند هم شامل این تراکنش ها میباشند. GASPRICE کارمزدی است که در ازای اقدامات محاسباتی که ماینر انجام میدهد به او داده میشود.

اگر اجرای یک تراکنش منجر به اتمام سوخت شود، تمام تغییرات به جز پرداخت کارمزدها به حالت اولیه برمیگردند ولی اگر اجرای تراکنش به هر دلیلی متوقف شود و قسمتی از سوخت باقی بماند ، این قسمت باقی مانده از کارمزد به فرستنده مسترد میشود. برای ایجاد یک قرارداد ، یک نوع تراکنش و پیامی جداگانه وجود دارد . آدرس این قرارداد بر اساس هش نانس حساب و داده تراکنش محاسبه میشود.

نتیجه مهم مکانیزم پیام،  نظریه دارایی ” شهروند درجه یک”(first class citizen) اتریوم است. نظریه ای که طبق آن حسابهای مبتنی بر قرارداد و حساب های خارجی توانایی های یکسانی دارند. هر دو قادرند پیام ارسال کنند. و قراردادهای جدید بسازند. این ویژگی به قراردادها اجازه میدهد تا برای هر افراد مختلف نقش متفاوتی ایفا کنند. مثلا: نفر اول ممکن است در سازمان غیر متمرکزی عضو باشد ( یک قرارداد) ،نفر دوم حساب سپرده گذاری داشته باشد.

(قرارداد دوم) ،نفر سوم مبتلا به پارانویا باشد. (قرارداد سوم) و از امضا های لمپورت استفاده کند .و حساب چهارم حساب مشترک یک سازمان باشد که این حساب برای امنیت بیشتر 5 کلید داشته باشد.نقطه قوت پلتفرم اتریوم این است که نهاد غیر متمرکز و مشتری سپرده گذار هیچ نگرانی ای نسبت به نوع حساب طرف مقابلشان ندارند.

قیمت اتر 

اتریوم از اواسط سال 2021 با روی کار آمدن پروژه اتریوم 2.0 و همچنین راه اندازی قرارداد های فیوچرز در بازار بورس و کالای شیکاگو افزایش قیمت چشمگیری را تجربه کرد. در آن زمان بسیاری از مردم از تکرار وقایع گذشته میترسند. زیرا در ماه دسامبر سال 2017 زمانی که معاملات فیوچرز بیتکوین برای اولین بار لانچ شد، بازار سقوط عظیمی را تجربه کرد.

الکس کروگر( Alex Krüger) یکی از تحلیلگران فعال در این حوزه طی توییتی در تاریخ 7 فوریه اظهار کرد که” اتریوم دومین دارایی مهم بازار است و به دنبال بیتکوین حرکت میکند. راه اندازی قراردادهای آتی اتر باعث افزایش قیمت این دارایی میشود. چرا که بیشتر مورد توجه تریدرهای سازمانی قرار میگیرد.” بله . همین اتفاق هم افتاد . اتریوم مورد توجه سازمانها و نهادهای بزرگ قرار گرفت. آنها میلیاردها دلار در اتر سرمایه گذاری کردند.

بانک سرمایه گذاری اروپا در تاریخ 28 فوریه سال 2022 با انتشار خبری مبنی بر راه اندازی یک اوراق قرضه دیجیتال بر روی شبکه ی اتریوم ، منجر به افزایش قیمت یک شبه ی آن شد. حال اتریوم در طی تنها چند ماه از 400 دلار به 2700 دلار رسیده است.

زیر ساخت غنی و قدرتمند آن باعث شده تا بسیاری از کاربران برنامه های غیر متمرکز خود را بر روی بلاک چینش راه اندازی کنند . این بلاک چین پیشرو ،علاوه بر تسهیل انتقال ارز به تسهیل انتقال داده هم کمک کرده است. قطعاً آینده ی بسیار روشنی پیش روی اتر میباشد. و در آینده ای نه چندان دور شاهد فتح قله های عظیمی خواهیم بود. در زمان آپدیت این مقاله یعنی 2 مرداد 1401 اتر به قیمت 1550 دلار در صرافی های معتبر معامله میشود.

جمع بندی

ساختار بلاکچین اتریوم بسیار شبیه به بیت کوین است .به این جهت که هر دو سابقه همه تراکنش ها را ذخیره میکنند. و هر نود شبکه، نسخه ای از این سابقه را در اختیار دارد. تفاوت عمده آن با بیتکوین این است که نودهای آن علاوه بر تراکنش های اتر، آخرین وضعیت هر قرارداد هوشمند را هم ذخیره میکنند. این فرآیند بسیار پیچیده تر از این هاست.در هر بار استفاده از سیستم اتریوم، شبکه باید “وضعیت” یا همه اطلاعات فعلی مثل مانده حساب هر کاربر، کدهای قرارداد هوشمند و محل ذخیره این داده ها را بررسی کند.

ما می‌توانیم اتریوم را به عنوان یک ماشین حالت تعریف کنیم. تمام این ها بدان معنی است که در هر زمان مشخص ، شما از همه مانده حساب ها و قراردادهای هوشمند یک پرونده مجازی دارید. برخی اقدامات باعث به روزرسانی ماشین حالت می‌شوند، به این معنی که همه گره ها داده‌های خود را به روز می‌کنند تا تغییر را منعکس کنند.Ethereum در سال 2015 با عرضه اولیه‌ای به ارزش 72 میلیون اتر راه‌اندازی شد. Ethereum از اواسط سال 2021 با روی کار آمدن پروژه اتریوم 2.0 و همچنین راه اندازی قرارداد های فیوچرز در بازار بورس و کالای شیکاگو افزایش قیمت چشمگیری را تجربه کرد. قطعاً آینده ی بسیار روشنی پیش روی اتر میباشد. و در آینده ای نه چندان دور شاهد فتح قله های عظیمی خواهیم بود.